بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۱۳۹۵
۱۴۵ ص.
000
کتابنامه: ص. ۰۴۱ - ۵۴۱
وقعیت جغرافیایی کشورمان، ایران، به گونهای است که در طول تاریخ قبایل و حکومتهای بیگانه به آن چشم طمع دوخته بودند. این قبایل و حکومتها هرگاه خود را برتر از ایران میدیدند سعی داشتند بدان یورش برند و عرصه تاخت و تاز خود سازند. حاکمان ایران نیز برای دور ماندن از چنین یورشهای احتمالی، همواره سعی داشتند خود را در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی و ... از همسایگان و دیگر حکومتها برتر سازد .لذا برای دستیابی به این برتری، همواره از بزرگان و خردمندان به عنوان وزیران و مشاوران استفاده میکردند .کسانی میتوانستند به سمت وزیری دست یابند که ویژگیهایی چون دانشمندی و دانشدوستی، نژاد و اصالت خانوادگی، پایبندی به دین رسمی، احترام به آداب و سنن پیشینیان و ... را باهم داشته باشند چراکه بتوانند نظر همۃ بزرگان حکومتی و روحانیون مذهبی را جلب کنند. بزرگمهر از وزیران خردمند دوره ساسانی است. او وزیری دانشمند است که حکایتها و گفتارهای اندرزی فراوانی از او به یادگار مانده است متاسفانه زندگی بزرگمهر را هالهای از افسانه فرا گرفته است به گونهای که عدهای وی را با برزویۃ طبیب یکی میدانند و حتی کسانی چون آرتور کریستنسن وجود او را انکار میکنند. در این پایاننامه سعی بر آن است که با بررسی متون تاریخی و ادبی مختلف، مرز افسانه و واقعیت وجود بزرگمهر مشخص شود و اقدامات، آثار، گفتار و حکایتهای منسوب به بزرگمهر گردآوری و تا حد امکان بررسی شود.
بررسی شخصیت تاریخی بزرگمهر حکیم و تاثیر آن در متون ادب فارسی