تمامی جوامع بشری دارای ادبیات شغلی و فرهنگ ویژه ای هستند که جزء لاینفک فرهنگ آن جامعه محسوب می شوند مناطق غربی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و در خود فرهنگ های متفاوتی را جای داده است بدیهی است با پژوهش در متن این جوامع، می توان به تفاوت ها و ویژگی های خاص فرهنگی، آداب و رسوم و خلقیات مردم هر منطقه پی برد و آنها را مورد شناسایی و تجزیه و تحلیل قرار داد فرهنگ کشاورزی به عنوان یکی از این فرهنگهای مورد نظر، موضوع تحقیق کنونی است که با تکیه بر حوزه جغرافیایی و فرهنگی، غرب کشور و با محوریت کرمانشاه، بر آن است تا با بررسی ارکان زبانی، فرهنگ و آداب و رسوم مرتبط با حرفه کشاورزی در این منطقه، اصطلاحات خاص محلی و شغلی، آیین ها و جشن های مرسوم کشاورزی که بعضا در حال فراموشی است را جمع آوری و ثبت و ضبط نماید .این اصطلاحات برآمده از نیازهای شغلی، همچنین باورهای محلی مردمان ساکن این منطقه است که با شهری شدن جوامع از یک سو و کاهش فرهنگ زندگی مبتنی بر کشاورزی از سوی دیگر انجام این تحقیق را ضروری تر می نماید این پژوهش به روش توصیفی- تبیینی و بهره گیری از روش تحقیقات میدانی انجام گرفته است. نتیجه حاصل از این پژوهش موید این نکته است که آداب و رسوم و فرهنگ مناطق زاگرس نشین، پیوند عمیقی با طبیعت و زندگی کشاورزی و دامداری داشته، اساس زندگی و هویت آنها را بر پایه زندگی کشاورزی و دامداری شکل داده است .
فرهنگ و آداب و رسوم کشاورزی در غرب ایران (مطالعه موردی کرمانشاه)[منابع الکترونیکی:پایان نامه]