حمزه بن ملک توسی ملقب به آذری و مشهور به شیخ آذری یکی از بزرگترین شاعران دوره بهمنیان هند است که نقش مهمی در گسترش زبان و ادب فارسی در دکن ایفا کرد. وی از شاگردان و مریدان شاه نعمت اله ولی بود و پس از مرگ وی، شیخ به همراه فرزندان و نوادگان خویش به دکن وارد شد و به دربار احمد اول پیوست. شیخ آذری در دربار احمد به مرتبه ای دست یافت و از طرف سلطان، ملک الشعرای دربار گردید. شیخ آذری به هنگام بنای شهر بیدر، در مدح این شهربیدر، در مدح این شهر و عمارتهای آن اشعاری سرود و از جانب سلطان هدایای گرانبهایی دریافت کرد. اما از بناهای مهم دوره بهمنیان، قصر بزرگ احمد در بیدر بوده است که آذری در مدح این قصر شعری زیبا سرود، خوشنویسان و سنگ کاران اشعار آذری را به صورتی زیبا در بالای ورودی اصلی قبر نوشتند، این عمر باعث شگفتگی سلطان و اعطای صلهای فراوان بر او شد. بررسی طرح و سبک معماری قصر احمد که به تخت محل معروف است به عنوان یکی از مهمترین آثار دوره بهمنیان هند که مولفههای اندیشه شیعی در آن بسیار دیده می شود، می تواند تحلیل معماری بهمنیان هند و مخصوصا به طور خاص بنای معروف تخت محل که آذری در آن نقش داشته است، طرحی فرضی برای مقبره شیخ آذری ارائه دهد
محمدحسن بهنام فر ، شهلا یوسف زاده
بررسی و تحلیل معماری قصر تخت محل بیدر، مدلی برای بازسازی مقبره شیخ آذری در اسفراین