در این مقاله سعی وافر و جهد خاصی صورت گرفته تا دیدگاه شیخ طوسی (ره) و ناقد دیدگاههای ایشان ابن ادریس حلی در خصوص حجیت ظن و خبر واحد به نحو مبسوطی (وبا شیوه استقرایی) تبیین و تحلیل گردد. به بیانی تحلیلی شیخ طوسی (ره) راه وصول به احکام شرعی را منحصر به علم نمی داند و ظن حاصل از دلیل معتبر شرعی را نیز برای رسیدن به احکام شرعی حجت می شمارد از همین رو وی تعبد عملی به خبر واحد را شرعا جایز تلقی میکند چرا که عالم خلاف علم خود را جایز نمی داند ولی ظان خلاف ظن را جایز می شمارد اما در مقابل و در مقام انتقاد از آرای شیخ ابن ادریس (ره) قائل به این دیدگاه است که طریق رسیدن به احکام شرعی از چهار چیز خارج نیست کتاب سنت متواتر و مورد اتفاق رسول خدا (ص) اجماع و دلیل عقل در واقع بر طبق دیدگاه ایشان التزام به معلوم واجب ست امام التزام به امور ظنی جایز نیست و نمی توان از معلوم به مظنون رجوع کرد.
خسرو نشان و ابوالفضل احمدزاده
بررسی تطبیقی آراء اصولی (حجیت ظن و خبر واحد) شیخ طوسی و ابن ادریس حلی