انسانشناسی زیستی با انسانشناسی جسمانی )Physical/Biological Anthropology(، از زیر شاخههای انسانشناسی، علم مطالعه انسانها به عنوان ارگانیسم زیستی است و تطور آنها را در طول زمان و نیز گوناگونیهای امروزشان را بررسی میکند. حوزه انسانشناسی جسمانی، به سه زیر حوزه، شامل نخستی شناسی، دیرین انسانشناسی و مطالعه انسانهای معاصر بر اساس خصوصیات جسمانی، تقسیم میشود. اکثر پژوهشگرانی که در ایران کاوش کردهاند، صرفا گزارشی بسیار کوتاه از یافتههای اسکلت های انسانی و استخوانهای باقی مانده به رشته تحریر در آوردهاند. هنوز کوششی منظم و وسیع به منظور روشن ساختن مناطق کاوش شده برای تحلیل علمی استخوانها و استخوان شناسی محوطهها صورت نگرفته است. جزبقایای انسانی کم شماری که در برخی کاوشهای باستانشناسان خارجی (پیش از انقلاب اسلامی) به دست آمده و به موزهه، دانشگاههها و دیگر موسسههای پژوهشی منتقل شده، باقی آنها حفظ نشده یا محل نگهداری آنها نامشخص است. در بخش دیگر مقاله به کاستیهای پژوهش در زمینه انسانشناسی جسمانی در ایران میپردازیم. در بیشتر موارد در بررسی جسمانی در ایران میپردازیم. در بیشتر موارد در بررسی بقایای انسانی به دست آمده از محوطههای کاوش شده در ایران صرفا به جنسیت و با احتمال و فرض به ذکر طبقه اجتماعی فرد متوفی بسنده شده، در حالی که انسانشناسی اجتماعی فرد متوفی بسنده شده، در حالی که انسانشناسی جسمانی، در کنار علوم جدید دیگر از جمله ژنتیک و جسمانی، در کنار علوم جدید دیگر از جمله ژنتیک و زیستشناسی، جانورشناسی و گیاهشناسی با بررسی بقایای انسانی به ویژه اسکلتهای انسانی به وضعیت جسمانی انسان و مسیر تطور و تحول وی را مشخص میکند. به رغم اختیار داشتن بقایای انسانی بسیار از کاوشهای مهم در ایران، آگاهی ما از ویژگی های جسمانی، تغذیه، بیماریها و ... ساکنان محوطهها بسیار ناچیز است. در بخش دیگر مقاله به اجمال نیازها و کاستیهای پژوهشهای انسان شناختی در ایران و نمونههای آن در میان محوطههای کاوش شده ایران و فرصتهایی را مطرح کردهایم که برای همیشه از دست رفته است.یکی از شیوههای بسیار مهم بررسی بقایای اسکلتی اسنان برای کامل کردن گزارشهای باستانانسان شناختی، بررسیهای استخوان شناختی است. همچنین این بررسیها، روشنگر اقلیم، تنوع و رژیم غذایی، معیشت، مرگ و میر، رشد و سلامت جوامع گوناگون نیز هست. امروزه بااستفاده از تکنیک های پیشرفته، از جمله بهره مندی از پرتونگاری، میتوان بیماری های اسکلتی را تشخیص داد در کشورهایی که انسانشناسی جسمانی به عنوان دانش مستقل پیشرفت چشمگیری کرده، موزه صرفا محل نگهداری مواد باستان شناختی نیست، بلکه در حکم هسته پژوهشی دانش های میان رشته ای از جمله انسانشناسی جسمانی محسوب میشود.