امروزه توریسم به یکی از فعالیتهای اقتصادی در سراسر جهان تبدیل شده است. ارتباط آثار باستانی و گردشگری ارتباطی دو طرفه و چند وجهی است که نتیجهی آن توسعهی جهانگردی و حفاظت از میراث باستانی است؛ به تعبیری دیگر توسعهی گردشگری باعث ایجاد فرصتهای شغلی، فقرزدادی، رفاه اجتماعی، حفظ فرهنگ سنتی و حفط میراث تاریخی و فرهنگی در جامعه میگردد که ثمرهی آن توسعهی اقتصادی است. در این مقاله راهکارهای توسعهی گردشگری در رشت و بهشهر با تاکید بر قابلیتها و محدودیتهای و ارائهی راهبردها و راهکارهایی لازم برای رشد و توسعهی گردشگری مورد بررسی قرار گرفته است. دادههای تحقیق از طریق تنظیم پرسشنامه، مطالعات میدانی و اسنادی برای کاروانسرای لات و گوهر تپه جمعآوری شده است. روش مورد استفاده جهت تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدید، مدل سوات است. تجزیه و تحلیل دادهها و نتایج حاصل از آن بیانگر نیاز در جهت برنامهریزی توسعه در مناطق مذکور بوده است و این مسئله لزوم بازنگری و ارائه سیاستهایی مناسب با ویژگیهای منطقه در جهت جذب امکانات و استفاده مناسب از مزیتهای نسبی موجود را ایجاب مینماید.
زهرا پژوهش، مهدی صفدرزاده
جایگاه آثار باستانی در چشمانداز توسعه اقتصادی منطقه گیلان و مازندران