ایران و هند از دیرباز دارای اشتراک عمیق فرهنگی بودهاند و این امر در ادیان کهن و اساطیر باستانی این دو کشور به خوبی مشهود است. تجلی این اشتراک در زمینههای مختلف از جمله عرفان، معماری، هنر، ادبیات و موسیقی ظهور یافته است. در میان تمام این وجوه اشتراک سهم اندیشههای عرفانی در خور توجه است. بدون تردید نقش ایرانیان بر گسترش عرفان و تصوف در شبه قاره هند بیبدیل است صوفیان و عارفان و واصلان حق به خصوص در فرقه سهرودیه گامهای بلندی در این راه برداشتهاند از آنجا که در آن دوران بغداد مرکز خلافت اسلامی به حساب می آمد عارفان فرقه سهرودیه که ساکن این شهر بودند مریدانی رابرای تبلیغ اندیشههای خودبه سرزمینهای هند و پاکستان و ایران فرستاند آنان طی دههها چنان وابستگی فکری داشتند که گویی در کشوی واحد هستند. عقاید عارفانه و لطافت آرا سبب جذب مریدان فراوانی برای این فرقه شد.
میترا امیدبخش، مختار ابراهیمی
حلقهای اشتراک میان عرفان ایران و هند (نقش و آراء فرقهی سهروردیه در هند و ایران)