تاریخ طب و به طور کلی تحولات پزشکی ایران در عصر قاجار، اهمیت ویژهای دارد. در این عصر بویژه در دوران ناصرالدین شاه به علت حضور پررنگ طبیبان خارجی در ایران، تاسیس دارالفنون و تدریس طب جدید، طب نوین به تدریج به ایران نفوذ می کند و طب جالینوسی را به عقب میراند و بدینسان نقطه عطفی در تاریخ طبابت ایران شکل میگیرد.از این رو، بررسی دیدگاههای سیاحان اروپایی آشنا به طب نوین درباره نحوه طبابت در ایران میتواند جالب توجه باشد. در این پژوهش دیدگاه ۵۱ سیاح اروپایی به طبابت و درمان ایرانیان در عصر قاجار بررسی شده است. همچنین موضوعات مختلف مربوط به طبابت انواع بیماریهای شناخته شده در آن دوره و راههای معالجه آنها داروسازی، دندانپزشکی، دامپزشکی، بهداشت عمومی و ... از دیدگاه سیاحان اروپایی مورد بحث قرار گرفته است. روش تحقیق، تاریخی بوده و یافتههای تحقیق از دیدگاه منفی سیاحان اروپایی به طب ایرانی حکایت میکند هرچند که در برخی موارد، بعضی شیوههای آن مورد تایید قرار گرفته است
بررسی وضعیت طبابت و درمان مردم ایران در دوره قاجار از دید سفرنامهنویسان اروپایی [منابع الکترونیکی:پایاننامه]