بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۱۳۹۲
۱۵۱ص.: مصور، جدول
000
کتابنامه: ص. ۶۴۱ - ۱۵۱
#نمایه
احیه جنوبی دریای مازندران از گذشتههای دور به دلیل دارا بودن موقعیت خاص جغرافیایی از اهمیت تاریخی، سیاسی و نظامی برخوردار بوده است .کاوشهای باستان شناسان در سواحل شرقی دریای مازندران حضور نخستین انسانها و زیستگاهشان را در غارهای کمربند و هوتو منطقه بهشهر به اثبات رساند و این منطقه را به عنوان یکی از حوزه های مهم پیش از تاریخ مطرح نمود .کشف تمدن باستانی گوهر تپه بخشی از خلا تاریخی پدید آمده در روند حضور انسان در این منطقه را پر نمود و بار دگر نگاه جامعه باستانشناسی را به سمت خود بازگرداند .اما این ناحیه در عصر اسلامی نیز از تحولات تاریخی بینصیب نماند .در دوره صفوی با بذل توجه شاه عباس به شکوفایی رسید و نام اشرف البلاد را به خود گرفت و پس از فراز و فرودهایی در دوره پهلوی اول به اوج خود رسید و نام بهشهر برای آن برگزیده شد که تا امروز نیز پابرجاست .پس از انقلاب اسلامی نیز اقدامات بسیاری در جهت بهبود اوضاع شهر صورت پذیرفت و شهر در تمام زمینه ها با تحولاتی روبرو گشت .در این پایان نامه سعی بر آن شد تا این منطقه در عصر حاضر به طور کامل بررسی گردد، داشته های تاریخی، وضعیت جغرافیایی، فرهنگی و انسانی آن مورد مطالعه قرار گرفت و با شناخت شهر، دیدی کلی از این منطقه حاصل گردید و اطلاعات قابل توجهی از ظرفیتها و کاستیهای شهر بدست آمد .در نهایت نیز با بررسی داشته ها و تحلیل داده ها این نتیجه حاصل شد که توانمندیهای این منطقه بسیار بیش از میزانی است که از آن استخراج می شود و در واقع شهر با جایگاه واقعی خود فاصله ای بسیار دارد .در پایان نیز راهکارهایی هر چند اندک در جهت بهبود جایگاه شهر و استفاده بهینه از توانمندیهای آن ارائه گردید .