بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۱۳۹۲
۱۷۱ص
000
کتابنامه: ص. ۹۵۱ - ۳۵۱
ر دورهی صد و پنجاه سالهای که سلجوقیان)590 -431(بر ایران حکومت کردند، حیات فکری و فرهنگی در ایران دستخوش تحولات بسیاری شد .در حوزهی ادبیات فارسی، باید از پیدایش سبکهای جدیدی همچون سبک عراقی و آذربایجانی و نیز گسترش استفاده از قالبهای کمتر تجربهشدهای نظیر غزل در شعر و جانشینی آن به جای قصیده، به عنوان تعدادی از مهمترین رویدادهای ادبی این عصر نام برد .با این حال دربار سلجوقیان را نمیتوان چندان حامی ادبیات فارسی به حساب آورد .در ابتدای این دوره نظامالملک، وزیر مقتدر البارسلان و ملکشاه، برای عدم حمایتش از آثار ادبی فارسی، دلایلی کاملا سیاسی داشت و پس از او هم رسم حمایت از شعرا و نویسندگان از طرف دربار تا حد زیادی به فراموشی سپرده شد .به جز چند مورد استثنا نظیر برکیارق و محمد و سنجر در میان شاهان این دوره و نیز برخی وزرا مانند فرزندان نظامالملک، از طرف دربار حمایت چندانی از تولید آثار ادبی نشده است .از مهمترین رویدادهای سیاسی این عصر که بر تولید آثار ادبی اثر گذاشت، ایجاد مراکز جدید قدرت بود .پس از دورهی نظامالملک و به خصوص در دورهی سنجر و بعد از آن، به سبب ضعف حکومت مرکزی، بسیاری از حاکمان شهرها و همچنین گروههایی نظیر شیعیان و اسماعیلیان قدرت گرفتند .این مراکز قدرت جدید، همزمان با افزایش قدرت خود، از مسائل فرهنگی نظیر تولید کتاب هم حمایت میکردند .به همین دلیل بسیاری از شعرای این دوره دائما در میان این دربارهای کوچک در حال رفتوآمد هستند .بسیاری از این دربارهای کوچک علاقهای به حمایت از شعرا نداشتند؛ مس╩لهای که باعث شد مضامینی مثل گدایی از ممدوح و حتی هجویهسرائی برای ممدوحان در این دوره به شدت رواج یابد .از سوی دیگر حمایت برخی از این مراکز قدرت جدید از شعرا باعث شد تولید آثار ادبی از انحصار دربار مرکزی خارج شود و دربارهای کوچک هم از مراکز تولید آثار ادبی گردند .این امر در کنار مسائل دیگری همچون عدم حمایت سلجوقیان از تولید آثار ادبی و نیز آشفتگیهای سیاسی این دوره نظیر حملهی غزان و ناتوانی سلجوقیان در مقابله با آنها، نقش مهمی در انتقال مراکز تولید آثار ادبی از شرق ایران به غرب آن داشت؛ امری که باعث به وجود آمدن نخستین زمینههای شکلگیری سبکهای جدید عراقی و آذربایجانی و همچنین رواج یافتن قالب غزل و جانشینی آن به جای قصیده در دورههای بعد شد .سلجوقیان عراق هم حمایتی از شعرا نمیکردهاند و شاعرانی که در زمان آنها میزیستند، دربارهای کوچک پادشاهان مناطق اطراف و یا مدح قدرتمندان محلی در قلمروی سلجوقیان را به خدمت خود آنان ترجیح میدادند.
حامیان فرهنگی و تولید کتاب در عصر سلجوقیان