پمرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه
۷.ج. در یک مجلد
طاووس یمانی ؛ ۳۲۱
عربی
مجموعه کتابهای طاووس یمانی توسط وزارت امور خارجه در سال ۱۳۸۲ از کتابخانه صنعا ،یمن تصویربرداری شده است
عنوان
کپی از نسخه خطی
0
۱. حقائق المعرفه / از المتوکل علی الله احمد بن سلیمان .-- ۲. الرساله المتوکلیه فی هتک استار الاسماعیلیه / از همو .-- ۳. الدیانه / از هادی الی الحق .-- ۴. الانموذج الخطیر و البرهان الساطع المنیر فی دفع ما یتوهم من الاشکال ... / از عبدالله بن الحسن بن احمد بن الهمدی بن العباس بن المتوکل .-- ۵. الارشاد الی اسبیل الرشاد / از منصور بالله قاسم بن محمد بن علی .-- ۶. مسائل الشاک لامیر المومنی و خلیفه رسول رب العالمین علی بن بی طالب (ع--. ) ۷. کتاب التحذیر / از منصور بالله قاسم بن محمد بن علی
۱. در بیان اصول و عقاید در ۱۳ مورد، کتاب مختصرا نوشته شده است و در آن از اقوال و مذاهب امامان اهل بیت نقل قولهایی آورده است. عمده مطالب آن در شناخت راه و روش جهان بینی شناخت خداوند، شناخت توحید و عدالت و نعمتهای خدا، شناخت سپاس از خداوندو شناخت کلا و جزا، کتاب قرآن، پیامبر، امام و شناخت موارد اختلاف میباشد.-- ۲. مختصری است در رد فرقه اسماعیلیه و هشدار از افتادن در دام آنه و اثبات کفرشان در عقایدشان، رد سه فصل نوشته شده است و آنها عبارتند ازفصل اول در کشف باطل بودن اعتقاداتشان فصل دوم در هدایت و راهنمایی در نمایان ساختن کفر آنها فصل سوم در بیان احکام خداوند در حق آنها.-- ۳. مختصری است نام دیگر آن الجمله است در شرح توحید در اصول دین.-- ۴. گزارشی است از استدلال به آیه تطهیر و حل اشکالات وارد شده بر آن و مبحث اصلی در این موضوع اهل بیت و بیان مقصود آیه تطهیر است.-- ۵. در ۶ فصل نوشته شده است در آن تلاش شده در مسله اجتهاد و غیره اختلافات رفع گردد مولف در این کتاب مطابق نظر خاندان عترت و امامان زیدیه عمل کرده است. این فصول عبارتند از۱. در راهنمایی در مساله مورد اختلاف ۲. در راهنمایی به شناخت طرف حق ۳. در وقوع اختلاف میان اهل سبب ۴. در راهنمایی در موارد وجوبی پیروی از آنها ۵. در راهنمایی به شناخت احکام مخالفان عترت ۶. در راهنمایی به حکمی که مقلدان بدان دست مییابند.-- ۶. به طرح مسائلی شک برانگیز روایت شده در اموری چون تناقضات در قرآن، رویت خداوند و مسائلی از این قبیل پرداخته و پاسخ حضرت علی بن ابی طالب را به دنبالش ذکر کرده است.-- ۷. مختصری است در ایراد گفته ها و استدلالات امامان در برحذر داشتن از یاری ستمگر و شریک شدن در جرم او و مباحثی از این قبیل میباشد