دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۷۶-۱۳۷۵
۳۶۹ ص
کتابنامه
دف پژوهش نقد و تحلیل اشعار سهراب سپهری است. روش پژوهش کتابخانهای است. یافتهها نشان میدهد که موسیقی شعر سپهری شامل موسیقی بیرونی، کناری و درونی است. علت عمده اشتهار سهراب وجود تصاویر زیبا و بکر در شعر اوست که تصاویر شعری سپهری به دو گروه تازه و تکراری تقسیم شده است و طبیعت گرایی از مختصات ذهنی اوست که وصف طبیعت در شعر وی بررسی شده است. اشعار وی از لحاظ مضمون و محتوی بررسی شده و از موضوعات بسامدی شعر سهراب آمار گرفته شده که نشانگر مسیر ذهنی و فکری شاعر است. گزیده اشعار وی در این پژوهش ذکر و نقد شده است. از لحاظ موسیقی بیرونی اشعار سهراب به سه گروه تقسیم شده است: ۱) اشعاری که مطابق با قوانین و قواعد عروض سنتی سروده شده که اغلب در قابل چهار پاره است؛ ۲) اشعاری که از قوانین عروض نیمایی پیروی میکند وزن عروض دارد اما مصراعهای آن کوتاه و بلند است؛ ۳) اشعار بی وزن سهراب که این قبیل اشعار در مجموعههای آوارآفتاب و زندگیخوابها فراوان است. ابهام در شعر سپهری و نقد آن و جایگاه ابهام در شعر و ادب معاصر نیز بررسی شده است