دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۱۳۷۶
۲۷۶ ص
کتابنامه
دف پژوهش بررسی و تحلیل نقش خاندان جوینی در حکومت ایلخانی است. روش پژوهش کتباخانهای و تاریخی، سندی است. یافتهها نشان میدهد که خاندان جوینی دارای سابقه کار اداری و دیوانی حتی قبل از حکومت ایلخانی بودهاند. از میان افراد این خاندان در دوره مذکور شمسالدین محمد و عطاملک جوینی بر اثر لیاقت و هوشیاری منشاء خدماتی برای کشور خود شدند. شمسالدین محمد، وزیر کل ممالک ایلخانی از زمان هلاکو تا اغون بود. وی در زمان طولانی وزارت خود ویرانیهای حاصل از حملات مغول را ترمیم کرد. از جمله اقدامات وی، ضرب سکه به خط و زبان فارسی، حمایت از علماء، دانشمندان و شعرا، ت╩سیس مدارس و مراکز علمی و مساجد، ایجاد سد و رونق کشاورزی بود. عطاملک نیز در دوره هلاکو به مقام فرمانروایی عراق عرب رسید. از جمله اقدامات وی، اجازه برگزاری آغاز مجدد مراسم حج، عدم ستیزه میان سنی و شیعه، توسعه نظام آبیاری، توسعه فرهنگ ایرانی، احداث اماکن عمومی مثل مدرسه، مسجد و حمام است. خاندان جوینی در مقایسه با وزرای ایرانی دربار امرای محلی مغول، اقدامات و اصلاحات بسیار انجام دادند و بعضی از آنان حتی جان خود را در راه اهداف خود از دست دادند
بررسی و تحلیل نقش خاندان جوینی در حکومت ایلخانی