دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۶۸-۶۷
۱۱۲ ص
کتابنامه
دف پژوهش بررسی دیو در اندیشههای ایران باستان است. روش پژوهش مطالعه کتابخانهای است. یافتهها نشان میدهد که برای بررسی ریشهای این موضوع ابتدا از قوم آریاییها و خاستگاه آنان که این اندیشه در ذهنشان جای داشته است سخن به میان آمده است. از کتاب ودا برای بیان عقاید دینی آریاهایی که در سرزمین هند سرازیر گشتهاند کمک گرفته شده و عصر اوستایی و کتاب اوستا بیانگر افکار و عقاید آن شاخه از قوم آریایی است که به فلات ایران آمدهاند. در فصل دوم این رساله خلاصهای از داستان آفرینش از دیدگاه آیین زرتشتی آورده شده تا مفهوم ثنویت در آیین زرتشتی را بهتر بنمایاند. در فصل سوم اهریمنان و دیوان در یشتها، وندیدا دو بندهش آورده است و شرحی از کماریکان دیوان و سایر دیوها به تفصیل آمده است. در این رساله از دیوانی سخن رفته که جنبه مینوی دارند. از موجودات نابکار زمینی، انسان - دیوانی که جنبه مادی آنها قویتر است، در این رساله صحبتی نشده است