دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
۶۹-۱۳۶۸
۱۲۵ ص
کتابنامه
دف پژوهش بررسی طبیعت در دیوان حافظ است. روش پژوهش کتابخانهای است. یافتهها نشان میدهد که طبیعت از موارد چشمگیر دیوان حافظ است. در بیشتر غزلیات حافظ، طبیعت با چنان مظاهر عظیم و گستردهای جلوه میکند که از میان شاعران ایران جز معدودی هرگز کسی با این وسعت چشم نگشود و به آسمان و زمین ننگریسته و نواهای موجود در طبیعت را نشنیده است. تابلوهایی را که حافظ میسازد، آمیزهای است از عشق و بزم و عرفان و طبیعت. حافظ بهطور کلی زیبا و زیبایی را دوست دارد و میستاید و از دلایل گرایش حافظ به طبیعت، طبع و محیط اوست. در اندیشههای وی آمیزشی لطیف از زیباییهای آسمان و زمین موجود است. کل اشعار مربوط به طبیعت از دیوان حافظ ذکر شده و عناصر شاخص طبیعت، وصف گلها و گیاهان موجود در طبیعت، شواهد شعری گلها و گیاهان، موسیقی در طبیعت حافظ، معانی موجود در طبیعت حافظ، آنچه طبیعت حافظ از آیات و احادیث و گفتار بزرگان گرفته، ایهام و ارسالالمثل و اضافات تشبیهی در طبیعت حافظ، آب و مظاهر مختلف آن و طبیعت در ماوران زمین در دیوان حافظ شرح و بررسی شده است