در اصل نسخه، صفحه ۱۳۷ تصریح شده که این نسخه به سال ۱۳۰۶ به خط نستعلیق نوشته شده، احتمالا به خط خود مولف است. هشت برگ از کاغذها نوشته نشده و سفیداست.طبق شواهد گفته می شود که این هشت صفحه کنار گذاشته شده بود تا دیباچه و نام پادشاهان وقت بر آن نوشته شود. که توفیق حاصل نشد. جلد سوم ص. ۱۵۰ تا ۱۵۱ . مولف این تذکره از خود نامی نبرده. از نوشته بعضی صفحات معلوم می شود دذر سال ۱۲۵۰ در تبریز بوده. از ص. ۱۱۴ کتاب بر می آید که به سال ۱۲۶۲ در تهران بوده . از ص. ۱۱۷ کتاب معلوم می شود به سال ۱۲۹۹ موسی خان متخلص به سرهنگ را دیدار کرده است
این تذکره شامل اسلامی و شرح حال مختصری از شعرای معاصر مولف است. پس از نام اخگر پسر آذر و چند بیت از او مطالبی متفرقه از قبیل ترجمه رساله الطیر شیخ ابوعلی سینا(ص.۱۲۸-۱۳۷) و انشایی بی نقطه و مراسلاتی نگاشته شده و پس از آن باز نام چند نفر و آثاری از آنها را ذکر کرد. و در آخر زیر عنوان مولف این اوراق آثار نظمی و نثری از خود آورده و غرائبی که رد مسافرتهای خود دیده نقل نموده این تذکره در حدود ۲۵۰۰ بیت است.
زیراکس از نسخه خطی به شماره دفتر ۱۴۰۹۵ . به شماره ردیف ۹۰۴ موجود در مجموعه کتابخانه مجلس شورای اسلامی .