تجمیع نیروگاه حرارتی با واحد جداسازی اکسیژن و مطالعه ساختارهای مختلف سیستم جداسازی
[پایاننامه]
/لیلا مداحی
: مهندسی مکانیک
، ۱۳۹۶
۱۰۱ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی سیستم های انرژی
۱۳۹۶/۱۱/۰۰
صنعتی سهند
امروزه ۹۰ از انرژیهای جهانی توسط سوختهای فسیلی تآمین میشود .استفاده از این منابع باعث افزایش انتشار گازهای گلخانهای و افزایش گرمای جهانی میشود که این دلیلی بر تغییرات آب و هوایی میباشد .فناوری جذب و ذخیرهسازی کربن دیاکسید به عنوان یک راهکار اساسی برای کاهش انتشار کربن دیاکسید از منابع بزرگ منتشرکننده آن است .در این مطالعه یک نیروگاه حرارتی MW ۳۰۰ با واحد جدا سازی هوا تجمیع شد تا تأثیر به کارگیری آن بر روی عملکرد نیروگاه مورد بررسی قرار گرفته و بتوان به سیستمی با افت بازده کم دست یافت .به همین منظور ابتدا نیروگاه مذکور و سپس واحد جداسازی هوا و سیستم تراکم کربن دیاکسید متناسب برای آن طراحی و شبیهسازی شدهاند .با تجمیع نیروگاه با واحد جداسازی هوا بازده نیروگاه حدود ۱۰/۴۶ کاهش مییابد که دلیل آن مصرف بخشی از توان نیروگاه توسط واحد جداسازی هوا و سیستم تراکم کربن دیاکسید میباشد .واحد جدا سازی هوا توان مصرفی بالایی دارد .کمپرسور هوای اصلی در واحد جداسازی هوا بیشترین کار مصرفی را در فرآیند تولید_O ۲ دارد .مصرف توان واحد برای تولید اکسیژن در واحد جداسازی اکسیژن ۱_(۲kWh(kg of O ۰/۲۲۷۳ میباشد .فرآیندهای فشردهسازی شش مرحلهای و دو مرحلهای کربن دی اکسید برای ارزیابی مصرف انرژی شبیهسازی شدهاند .در این بررسی از تلفات حرارتی در فرآیند فشردهسازی کربن دی اکسید برای تولید توان اضافی توسط چرخه رانکین استفاده میشود .نتایج نشان میدهد که بدون تلفات حرارتی، فشردهسازی دو مرحلهای مصرف توان بالاتری نسبت به فشردهسازی شش مرحلهای دارد .با بازیابی تلفات حرارتی، بازده نیروگاه از ۲۶/۸۴ به ۲۷/۱۶ و از ۲۶/۳۹ به ۲۷/۴۵ به ترتیب در تراکم شش مرحلهای و دو مرحلهای افزایش مییابد