امروزه بتن و استفاده آن در سازههای عمرانی بعنوان یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز به شمار میآید .تمایل زیاد صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات زیادی در زمینه اصلاح معایب آن شده است .یکی از ضعفهای مشهور در بتن، تردشکنی و عدم شکلپذیری ذاتی مصالح بتنی میباشد .در حال حاضر تسلیح اعضای بتنی به وسیله آرماتورهای فولادی و الیاف گسسته تلاشی جهت غلبه بر آن میباشد .در سالیان اخیر نسل جدیدی از بتنهای الیافی شکلپذیر تحت عنوان" مواد مرکب مهندسی بر پایه مصالح سیمانی "توسط آقای Li ابداع شده است .این مواد بتنهای الیافی هستند که از الیاف مصنوعی از هم جدا نظیر پلی پروپیلن یا پلی وینیل با توزیع تصادفی با درصد حجمی کم و با سنگدانههای ریز ساخته میشوند .این بتن به لحاظ خصوصیات فیزیکی و مکانیکی تفاوتی با بتنهای الیافی معمولی بجز اختلاف در رفتار کششی با شکلپذیری زیاد و قابلیت ترکخوردگی متعدد ندارد .توانمند شدن این نوع بتن با خصوصیات ذکر شده قابلیت تحمل تغییر شکلهای کششی و ارائه رفتار سختشوندگی کرنشی را به بتن عرضه داشته است .در این پژوهش به بررسی تاثیر الیاف در رفتار ECC و رسیدن به رفتار سختشوندگی کرنشی پرداخته شده است .بدین منظور از پنج نوع الیاف استفاده شده است و نمونههایی به ابعاد۲۰ در ۱۰۰ در ۴۰۰میلیمتر تحت آزمون خمش ۴ نقطهای قرار گرفته که بیشتر جذب انرژی و رفتار سختشوندگی مربوط به نوعی از الیاف پلیپروپیلن ( نوع دوم در این تحقیق) بوده است که باعث افزایش شکلپذیری تا ۵۲ برابر نمونه کنترلی گشته است