بررسی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مؤثر بر چسبندگی بیوتیلرابر به سطح فلزات
[پایاننامه]
/شادی خمانی
: مهندسی پلیمر
، ۱۳۹۳
۸۵ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
صنایع پلیمر
۱۳۹۳/۱۰/۰۰
صنعتی سهند
رابرهای سنتزی از آغاز تولید در زندگی بشر نقش بسزایی داشتهاند .از جمله این رابرهای سنتزی و پرکاربرد میتوان به بیوتیلرابر اشاره کرد که در سالهای بعد گسترش یافته و مشتقات آن مثل هالوبیوتیلها تولید شدند .پوشش داخلی تایر اتومبیل، روکش نوارنقالهها، چسبها و درزگیرها از کاربردهای رایج بیوتیلرابر در صنایع میباشند .در تحقیق حاضر تأثیر عوامل مختلفی چون آمادهسازی سطح، فرمولاسیون و اثر محیطهای بازی و اسیدی بر چسبندگی بیوتیلرابر به سطح فلزات بررسی شدهاست .تأثیر این عوامل از طریق آزمونهای کشش، چسبندگی و FTIR مورد بررسی قرار گرفته و گزارش شدهاست .بر طبق این گزارشها به نظر میرسد استفاده از دو عامل چسبندگی پلیبوتن و کومارون و نیز آمادهسازی سطح از طریق شستشو با اسید، در افزایش چسبندگی مؤثرتر بوده باشد .همچنین نتایج آزمون کشش حاکی از این است که محیط با pH اسیدیتر و بازیتر، چسبندگی را به میزان بیشتری کاهش میدهد