بررسی تاثیر فلاکس و پارامترهای جوشکاری اکتیو تیگ بر عمق نفوذ و ریز ساختار جوش فولاد HSLA- ۱۰۰
[پایاننامه]
/نصرت اله ابدالی
: مهندسی مواد
، ۱۳۹۲
۱۰۲ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی مواد
صنعتی سهند
در این مطالعه اثر پارامترهای فرایند، نوع و میزان فلاکسهای اکسیدی بر ظاهر سطحی، هندسه جوش، ولتاژ قوس، ریزساختار و ریز سختی جوش ورق فولادی HSLA - ۱۰۰ با ضخامت ۵/۴ mm مورد بررسی قرار گرفت .در ابتدا جریان جوشکاری که مهمترین عامل جوشکاری میباشد مورد مطالعه قرار گرفت و سپس فلاکسهای اکسیدی SiO۲ ،TiO۲ ، Cr۲O۳ و CaO بر سطح اتصال اعمال شدند و فرایند جوشکاری تیگ به صورت گرده بر روی ورق انجام شد .نتایج حاصل از آزمایشهای تجربی نشان دادند که سطح جوش فولاد HSLA - ۱۰۰ با استفاده از فلاکسهای TiO۲ و CaO نامطلوب است در حالیکه هنگام استفاده از فلاکسهای ۲SiO۲ و Cr۲O۲ ظاهر جوش مطلوب ایجاد شد. با افزایش چگالی سطحی فلاکسصهای SiO۲ وTiO۲ ، نسبت عمق به پهنا ابتدا به سرعت افزایش و سپس به یک مقدار ثابت رسید که به واکنش موجود بین جریانهای سیال درون حوضچه جوش ارتباط داده میشود .بدین معنی که با استفاده از فلاکس SiO۲ با چگالی سطحیmg/cm ۳۹/۶ ، نسبت عمق به پهنا از مقدار ۰/۳۶ برای جوش تیگ مرسوم به ۱/۱۴ افزایش یافت .در این میان با افزایش چگالی سطحی فلاکس SiO۲ تا۲mg/cm /۵۵/۴ ، ولتاژ قوس از ۱۲/۸ به مقدار (V) ۵/۱۶/۵ افزایش یافت .ریزساختار جوش ایجاد شده توسط فرایند جوشکاری تیگ مرسوم بدون فلاکس شامل مارتنزیت و بینیت دانهصای تشخیص داده شد .این در حالیست که در هنگام جوشکاری اکتیو تیگ با افزایش فلاکس SiO۲ بدلیل افزایش حرارت ورودی انتظار میرود کسر حجمی بینیت دانهای افزایش یابد. همچنین اندازه دانههای آستنیت اولیه در منطقه متاثر از حرارت درشت دانه برای جوش تیگ و اکتیو تیگ به ترتیب برابر ۹۰ و ۱۲۰ m اندازه گیری شد .در هنگام استفاده از فلاکسهای فعال کننده سطحی به دلیل افزایش حرارت ورودی سختی مناطق مختلف جوش اکتیو تیگ پایینتر از جوش تیگ مرسوم بدست آمد
فولاد HSLA-۱۰۰
فلاکس های فعال کننده سطحی
جوشکاری اکتیو تیگ
ابدالی، نصرت اله
ابراهیمی، علیرضا، استاد راهنما
ایران
20230830
مواد،۷۰۲۷۱،۱۳۹۲
دلاوف شوج راتخاس زیر و ذوفن قمع رب گیت ویتکا یراکشوج یاهرتماراپ و سکلاف ریثات یسررب HSLA- 100.pdf