برررسی آزمایشگاهی عوامل اصلی موثر بر شکست هیدرولیکی
[پایاننامه]
/مهدی زارع زاده
دانشگاه صنعتی سهد
، ۱۳۹۱
۱۳۸ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی شیمی
دانشگاه صنعتی سهد
شکست هیدرولیکی یک روش تحریک مخزن است که برای افزایش جریان به چاه در سازندهای با تراوایی پائین استفاده میشود.در این پروژه، یک مطالعه آزمایشگاهی بر روی شکست هیدرولیکی با تمرکز بر روی عوامل اصلی مؤثر بر فشار شکست هیدرولیکی، صورت گرفته است .عوامل بررسی شده، شامل تنش محوری، تنش محصورکننده، رئولوژی سیال، نوع سنگ و ایجاد شکافهای مصنوعی در سنگ میباشد .از سیستم سلول سه محوره و تزریق برای انجام آزمایش بهره گرفته شده است .از ۵۲ نمونه سنگی، شامل نمونه های مخزنی(ماسه سنگ آغاجاری، آهک آسماری و آهک سروک) و نمونههای غیر مخزنی( ماسه سنگ منطقه ورزقان) استفاده شده است .برای بررسی اثر سیال از سیال پایه آبی استفاده شده است که برای افزایش ویسکوزیته به آن صمغ زانتان، صمغ گوار و پلیمر افزوده شده است .با استفاده از روش مصنوعی شکستهای طولی، افقی و شیبدار در نمونهها ایجاد و تأثیر آنها بر فشار شکست هیدرولیکی بررسی شدند .جهت شکست بوسیله تنشها(تنش محوری و محصورکننده) تعیین شده است .با افزایش تنش محصورکننده، فشار شکست افزایش یافت و با افزایش تنش محوری، فشار شکست تا تنش محوری ۱۰ مگاپاسکال افزایش یافته و بعد از آن کاهش یافت .شروع و گسترش شکست هیدرولیکی متأثر از نفوذپذیری و ویسکوزیته سیال میباشد .فشار شکست برای سیال با ویسکوزیته پائین، کمتر از مقدار آن برای سیال با ویسکوزیته بالا میباشد .فشار شکست همچنین تابعی از اندازه چاه، نوع سیال شکست و نوع سنگ میباشد.