امکان سنجی سنتز نانوورقههای گرافن جهت کاربرد در نانوکامپوزیتهای پایه پلیمری سنتز شده با استفاده از روش درجا
[پایاننامه]
/حسن پورمحمودی
دانشگاه صنعتی سهند
، ۱۳۹۰
۱۱۶ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی مواد
دانشگاه صنعتی سهند
در این پژوهش امکان سنتز نانوورقههای گرافن از طریق روش شیمیایی که شامل اکسید کردن گرافیت طبیعی با خلوص بسیار بالا به وسیلهی روش هومرز اصلی و اصلاح شده، وسپس لایه لایه کردن اکسید گرافیت از طریق امواج اولتراسونیک و در نهایت احیای نانو ورقههای اکسید گرافن انجام شد .پارامترهایی دیگری نیز از قبیل تاثیر گرافیت اولیه و نوع خشک کردن بر روی سنتز نانوورقههای گرافن در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت .مشخصهصیابی نانوورقههای گرافن از طریق روشهایی مثلXRD، طیف سنجی رامان،FTIR و FE-SEM انجام شده است، و ابعاد و کیفیت نانوورقههای گرافن مورد بررسی قرار گرفته است .همچنین در این تحقیق امکان ساخت نانوکامپوزیت با زمینهی پلیمری پلی استایرن با پرکنندهی نانوورقههای گرافن با درصدهای وزنی متفاوت از طریق روش سنتز درجا مطالعه شده است .خواص الکتریکی و رسانایی این نانوکامپوزیتهااز طریق اندازهگیریهای لازم انجام شد و نمودارهای رسانایی نانوکامپوزیتها رسم شد و همچنین ریز ساختار این نانوکامپوزیتها به کمک FE-SEM بررسی شد .در طی این پژوهش نشان داده شد که روش هومرز برای اکسید کردن گرافیت طبیعی نیاز به اصلاحاتی دارد، همچنین انتخاب هر دو نوع گرافیت اولیه برای این روش مناسب تشخیص داده شد، و روش خشک کردن از طریق خشککن انجمادی روش مناسبتری میباشد .در کل میتوان اظهار داشت که این روش مزایایی چون هزینهی پایین، زیست سازگاربودن، تولید انبوه نسبت به سایر روشها دارد .نانوکامپوزیتهای تولید شده به این روش که در آن از زمینهی پلیمری نارسانا استفاده شده بود، علیرغم استفاده از درصدهای کم نانوورقههای گرافن رسانایی مناسبی نشان دادند.