فرآوری فولاد بالک فوق ریزدانه در مقیاس نانو از طریق اعمال کرنش پلاستیک سنگین
[پایاننامه]
/مهدی شبان غازانی
دانشگاه صنعتی سهند
، ۱۳۸۸
۹۲ص۰
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی مواد
دانشگاه صنعتی سهند
در بین روشهای مختلف استحکام دهی فلزات، ریزکردن دانهها بعنوان روشی موثر و کم هزینه پذیرفته شده است۰ تاکنون روشهای ترمودینامیکی مختلفی در این زمینه تحقیق و پیشنهاد شده است۰ با بعضی از این روشها که در مقیاس صنعتی در تولید ورقهای فولادی دیزدانه به کار میروند میتوان دانههای فریت را در ساختار نهایی حداکثر تا ۳-۵ میکرون ریز نمود۰ امروزه با استفاده از روشهای ترمودینامیکی پیشرفته میتوان اندازه دانههای فریت را حتی تا کمتر از ۱ میکرون نیز ریز نمود۰ از جمله روشهای جدید در دهه اخیر در مورد ریز کردن ساختار فلزات استفاده از تغییر شکل شدید است۰ بر این اساس در این تحقیق، تاثیر تغییر شکل پلاستیک سنگین از طریق روش Extrusion-ECAP در محدوده آستنیت شبه پایدار و همچنین محدوده دمایی کارگرم فریت بر روی میزان ریز شدن فریت و امکان ایجاد ساختار فوق ریزدانه در یک نوع فولاد ساده کربنی بررسی شده است۰ قالب مورد استفاده طوری بود که میتوانست دو مرحله تغییر شکل پلاستیک متوالی( (Extrusion-ECAP را روی نمونههای مورد آزمون اعمال نماید۰ نمونههای فولادی در دماهای مختلف تحت تغییر شکل پلاستیک به روش فوق الذکر قرار گرفتند۰ در مرحله اول نحوه سیلان فلز در داخل قالب، نحوه توزیع کرنش و دمای فولاد به روش المان محدود شبیهسازی شد۰ در مرحله دوم تاثیر دمای تغییر شکل و میزان کرنش اعمالی بر روی تحولات ریزساختاری، فرایند ریز شدن دانههای فریت و خواص مکانیکی نمونههای فراوری شده مورد مطالعه قرار گرفتند۰ نتایج حاصله مبین آن است که در فرایند ریز شدن دانههای فریت دو مکانیزم مهم نقش ایفا میکنند: ۱- وقوع استحاله دینامیکی تحت کرنش آستنیت به فریت و ۲- وقوع تبلور مجدد دینامیکی پیوسته در فریت۰ اندازه دانههای فریت در ریزساختار نهایی فولاد فراوری شده تحت تاثیر این دو مکانیزم تا حد ۱ میکرون کاهش پیدا کرد۰