بررسی قابلیت ماشینکاری چدن داکتیل آستمپر نیمه آلیاژی Cu-Ni-Mo
[پایاننامه]
/بهزاد آویشن
دانشگاه صنعتی سهند
، ۱۳۸۷
۹۸ ص۰
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی مواد
دانشگاه صنعتی سهند
امروزه چدن های داکتیل آستمپر (ADI) بعنوان خانوادهای از آلیاژهای آهنی، به علت دارا بودن خواص استحکامی و انعطافی منحصر به فرد ، جایگاه خاصی در بخشهای مختلف صنعت پیدا کردهاند به خصوص که در سالهای اخیر این نوع آلیاژها بعنوان جایگزین مناسب برای انواع قطعات فولادی سبک و سنگین مطرح بوده و بصورت گسترده ای استفاده میشوند۰ با این حال قابلیت ماشینکاری نه چندان مناسب، توسعه بیشتر آنها را تحت تاثیر قرار داده است ۰ در این تحقیق قابلیت ماشینکاری چدن داکتیل آستمپر با ترکیب آلیاژی مناسب برای کاربرد در قطعات ضخیم حاوی عناصر Cu وNi وMo مورد بررسی قرار گرفته است۰ عملیات آستمپر در سه دمای ۳۰۰، ۳۴۰ و ۳۷۵ درجه سانتیگراد انجام شده و پس از انجام آزمایشهای مکانیکی، از روشهای بررسی صاف سطح، عملیات سوراخکاری و محاسبه میزان سایش ابزار برای پی بردن به قابلیت ماشینکاری استفاده شده است۰ همچنین از آنجایی که بررسی های قبلی نشان میدهند تشکیل مارتنزیت در اثر نیروی وارده هنگام بار برداری باعث افت قابلیت ماشینکاری این نوع چدن ها می گردد، لذا میزان تغییرات آستنیت باقی مانده و مارتنزیت تشکیل شده در ماشینکاری با عمق های باربرداری ۰/۱، ۰/۵ و mm۱ با استفاده از پراش اشعه (XRD) X بررسی شده است تا عمق مناسب بار برداری در ماشینکاری ADI تعیین گردد۰ ضمن اینکه با استفاده از سختی سنجی به روش میکروهاردنس، تغییرات میزان سختی از سطح تا عمق نمونههای باربرداری شده در هر کدام از این سه عمق ماشینکاری بررسی گشته است۰ نتایج بدست آمده نشان میدهند که قابلیت ماشینکاری نمونههای آستمپر شده در دمای ۳۷۵ درجه سانتیگراد به مراتب بهتر از دماهای دیگر بوده و بر خلاف اکثر آلیاژهای آهنی و غیر آهنی، بار برداری با عمق ۵/. میلیمتر بهتر از ۱ میلیمتر و آنهم بهتر از ۰/۱ میباشد۰