Bu araştırmanın amacı; fen bilgisi öğretmenliği anabilim dalı öğrencilerinin fen öğretimi öz-yeterlik inanç seviyeleri ile fen öğretimine ilişkin tutumlarının cinsiyet, sınıf düzeyi, öğrenim görülen üniversite, mezun olunan lise türü ve akademik not ortalaması değişkenleri açısından incelenmesidir. Araştırmanın çalışma evrenini 2018-2019 eğitim öğretim yılında İstanbul ÜniversitesiCerrahpaşa, Marmara Üniversitesi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi'nde fen bilgisi öğretmenliği anabilim dalında öğrenim gören ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıftaki öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma verileri Riggs ve Enochs (1990) tarafından geliştirilen ve Bıkmaz tarafından (2002) yılında Türkçeye uyarlanan fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik ölçeği ile Thompson ve Shringley (1986) tarafından geliştirilen ve Tekkaya, Çakıroğlu ve Özkan (2002) tarafından Türkçeye uyarlanan fen öğretimi tutum ölçeği ile toplanmıştır. Ölçme araçlarının çalışma evrenine uygulanması sonucunda elde edilen dağılım normallik göstermediği için ikili grup karşılaştırmalarında Mann-Whitney U Testi, çoklu grup karşılaştırmalarında Kruskal-Wallis Testi kullanılmıştır. Ayrıca öz-yeterlik inancı ile tutum arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise Sperman Brown Sıra Farklar Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular değerlendirildiğinde; fen bilgisi öğretmenliği anabilim dalındaki öğrencilerin fen öğretimi öz-yeterlik inanç seviyeleri ve fen öğretimine ilişkin tutum düzeyleri ile cinsiyet, sınıf düzeyi, üniversite ve mezun olunan lise türü değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Diğer taraftan fen öğretimi öz-yeterlik inanç seviyeleri ve fen öğretimine ilişkin tutum düzeyleri ile akademik not ortalaması değişkeni arasında anlamlı bir farklılık olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca fen bilgisi öğretmenliği anabilim dalındaki öğrencilerin fen öğretimi öz-yeterlik inançları ile fen öğretimine ilişkin tutumları arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Araştırma sonunda önemli görülen önerilere bakıldığında üniversitelerdeki eğitim programlarına duyuşsal kazanımlara ilişkin derslerin de eklenmesi, fen bilgisi öğretmenliği bölümündeki öğrencilerin teorik derslerin yanında daha fazla uygulama yapabileceği eğitim ortamların oluşturulması, vii fen bilgisi öğretmenliği bölümündeki öğrencilerin gelişimlerinin süreç içinde takip edilmesi ve öğretmen eğitiminde mikro öğretim tekniğinden faydalanılması sıralanabilir.