Türk Hukuku Ve karşılaştırmalı Hukukta Renk markaları
[Thesis]
Karimov, Elnur
Giray, Rabia Eda
Marmara Universitesi (Turkey)
2019
182 p.
Master's
Marmara Universitesi (Turkey)
2019
Marka, bir teşebbüsün mal veya hizmetlerini bir başka teşebbüsün mal veya hizmetlerinden ayırt eden işarettir. Açık tanım sebebiyle, marka olabilecek işaretler arasında soyut renk, ses, koku ve tat markaları gibi geleneksel olmayan marka türleri marka hukukunda doktrin tartışmalarının konusuna dönüşmüştür. Soyut renklerin tescil edilebilirliğine karşı görüşlere göre, insan gözünün tanımlayabileceği renk tonlarının sayısı sınırlıdır. Oysa tek başına renkler ve renk kombinasyonları gibi renk markaları başlangıçta ayırt edici olmamakla beraber, kullanım sonucu ayırt edici nitelik kazanabilir. 2015 tarihli Avrupa Birliği Marka Direktifi'ni takiben Türkiye'de yürürlüğe konulan 6769 sayılı Sinai Mülkiyet Kanunu m.4 renk ve sesleri marka olabilecek işaretler sırasına eklemiştir. Ayrıca, yeni kanun çizimle gösterilebilme şartı yerine koruma konusunun açık ve kesin anlaşılması kaydıyla sicilde gösterilebilme şartını getirmiştir. Uygulamada renk markalarınının kullanım sonucu ayırt edici nitelik kazandığını ispat etmeye çalışan teşebbüsler bu ayırt ediciliği kamuoyu anketleri, pazar payı ve satış rakamları gibi vasıtalarla ile göstermeye çalışıyorlar. Çalışmamızın amacı renk markalarının marka olarak tescil edilebilirliğine dair doktrini ve uygulamayı ilgilendiren sorulara uluslararası ve karşılaştırmalı hukukta yanıt bulmak ve kullanım sonucu ayırt ediciliğin ispatını renk markaları açısından incelemektir.