عنوان

Evaluation of the transplant outcomes in patients with mucopolysaccharidosis at children’s medical center from 2016 to 2022,ارزیابی پیامدهای پیوند در بیماران مبتلا به موکوپلی ساکاریدوز در مرکزطبی کودکان از سال 1395 تا 1391

99049P

انگلیسی

Evaluation of the transplant outcomes in patients with mucopolysaccharidosis at children’s medical center from 2016 to 2022

ارزیابی پیامدهای پیوند در بیماران مبتلا به موکوپلی ساکاریدوز در مرکزطبی کودکان از سال 1395 تا 1391

[Dissertation]

Farah Ahad

فرح احد

Tehran University of Medical Sciences, Medicine school

1401

42p

Doctor of Medicine (MD)

دکتری پزشکی عمومی

2023/03/13

1401/12/22

18

18

Background: Mucopolysaccharidoses (MPS) are rare genetic diseases caused by the deficiency of one of the lysosomal enzymes involved in the glycosaminoglycan (GAG) breakdown pathway. Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) is a curable option for treatment in these patients. The major aim of this study is to identify transplantation outcome and its associated factors in patients with MPS that have undergone HSCT.Methodology: This is a retrospective-prospective study that was conducted on all the patients who were diagnosed with MPS and underwent HSCT at The Children’s Medical Centre of Tehran University of Medical Sciences from September 2016 to December 2022. Each patient’s medical record was reviewed, and the clinical outcomes were obtained from Pediatric Cell and Gene Therapy Research Center at The Children’s Medical Center.Result: Between 2016 and 2022, 28 pediatric patients with MPS were included in the study, consisting of 21 (75%) males and 7 (25%) females. The median age at diagnosis was 17 months, and the median age at transplant was 36 months. MPS I was found in 9 (32.1%) patients, MPS II in 5 (17.9%) patients, and MPS VI in 14 (50%) patients. Of the donors, 21.4% were siblings, 39.3% were related, and 39.3% were unrelated. An HLA full matched was found in 78.6% of the patients, while 21.4% had one-locus mismatched. All 28 patients received stem cells, with 24 (85.7%) receiving PB, 3 (10.7%) receiving BM, and 1 (3.6%) receiving CB. The median cell doses were MNC of 8 × 108cell /kg (range, 1.8-9.3), CD34 cells of 5.5 × 106 cell/kg (range, 2.2-14.8), and CD3 cells of 339 × 106cell/kg (range, 45-500). Primary engraftment was achieved in all patients except one, with a median of +14 days for neutrophil engraftment and +13 days for platelet engraftment. After transplantation, only 4 (17.9%) patients tested positive for CMV, while 23 (82.1%) tested negative, and one could not be evaluated. Acute GvHD occurred in 15 (55.6%) patients, with 1 (6.7%) showing grade I, 5 (33.3%) showing grade II, 2 (13.3%) showing grade III, and 7 (46.7%) showing grade IV. Limited chronic GvHD occurred in only 2 (7.4%) patients after transplantation, and one patient experienced hemorrhagic cystitis. Of the 28 patients, 21 (75%) are currently alive, while 7 (25%) have died. Four (14.3%) deaths were attributed to GvHD, and 3 (10.7%) deaths were caused by other factors, such as infections like COVID.Conclusion: Our study observed a 73% two-year OS rate among our patient population. We have concluded that a one-locus HLA mismatched does not have a major impact on survival rates. Furthermore, our findings indicate that having a sibling or other related donor is not essential for OS, and the use of unrelated donors does not seem to affect outcomes. Therefore, using a matched or mismatched donor may be considered in the absence of a full matched related donor. We also observed that one of our patients who received CB as a source of HSCs did not achieve normal enzyme levels, suggesting that PB or BM sources may be more effective in achieving optimal outcomes in some cases.

بیان مسئله: موکوپلی ساکاریدوزها (MPS) بیماری‌های ژنتیکی نادری هستند که در اثر کمبود یکی از آنزیم‌های لیزوزومی درگیر در مسیر تجزیه گلیکوزامینوگلیکان (GAG) ایجاد می‌شوند. پیوند سلول های بنیادی خونساز (HSCT) یک گزینه درمانی قابل قبول در این بیماران است. هدف اصلی این مطالعه بررسی نتایج HSCT و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به MPS است. روش مطالعه: این یک مطالعه گذشته نگر-آینده نگر بر روی کلیه بیمارانی مبتلا به MPS که از شهریور 1395 تا آذر 1401 در مرکز پزشکی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران تحت HSCT قرار گرفتند، انجام شد. پرونده پزشکی هر بیمار بررسی و مشخصات بالینی آنها بررسی شد. نتایج از مرکز تحقیقات سلول درمانی و ژن درمانی کودکان در مرکز طبی کودکان به دست آمد.نتایج: از شهریور 1395 تا آذر 1401، 28 کودک مبتلا به MPS شامل 21 (%75) مرد و 7 (%25) زن وارد مطالعه شدند. میانگین سنی در هنگام تشخیص بیماری و HSCT به ترتیب 17 و36 ماه بود. 9 بیمار (%1/32) مبتلا به MPS I ، 5 بیمار (%9/17) مبتلا به MPS II و 14 بیمار(%50) مبتلا به MPS VI بودند. % 4/21 از دهندگان خواهر و برادر، %3/39 خویشاوند غیر از خواهر و برادر و % 3/39 غیرخویشاوند بودند. ٪78.6 از دهندگان کاملا سازگار بودند ودر ٪21.4 بیما ران از دهندگان با یک لوکوس ناسازکاری پیوند شدند. منبع سلول های بنیادی در 24 مورد از خون محیطی، در 3 مورد از خون مغز استخوان و در 1مورد از خون بند ناف استفاده شده بود. دوزهای متوسط سلول های تک هسته ای8 ×108cell/kg (رنج،3/9-8/1) ، سلول های CD34 مثبت 5.5 ×108 cell/kg ( رنج، 8/14 -2/2) و سلول های CD3 مثبت cell/kg 106×339 ( رنج، 500-45) بودند. انگرفمنت در همه بیماران به جز یک مورد، با میانگین 14 روز برای پیوند نوتروفیل و 13 روز برای پیوند پلاکت به رخ داد. پس از پیوند، تنها 4 بیمار (9/17 %) از نظر CMV مثبت بودند، در حالی که تست 23 نفر (1/82 %) درمنفی بود و یکی قابل ارزیابی نبود. GvHD حاد در 15 بیمار (%6/55) رخ داد که 1 مورد (%7/6) درجه I، 5 مورد (%3/33) درجه II، 2 مورد (%3/13) درجه III و 7 مورد (%7/46) درجه IV را نشان دادند. GvHD مزمن محدود (limited) تنها در 2 بیمار (٪4/7 ) پس از پیوند رخ داد و تنها یک بیمار سیستیت هموراژیک را تجربه کرد.با میانگین پیگیری 2 سال، 21 نفر (%75) در حال حاضر زنده هستند و 7 نفر (%25) فوت کرده اند. علت مرگ GvHD در 4 مورد (%3/14) و عفونت از جمله کووید 19 در 3 بیمار(%7/10) بود. بحث و نتیجه گیری: میزان بقای کلی دو ساله بیماران دراین مطالعه 73 درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده عدم تطابق HLA در یک لوکوس تأثیر واضحی بر میزان بقا نداشت. علاوه بر این، یافته‌های ما نشان داد که داشتن دهنده خواهر یا برادر یا اهداکننده خویشاوند دیگر با بقای بیشتری همراه نبوده و به نظر نمی‌رسد استفاده از اهداکنندگان غیرخویشاوند بر نتایج تأثیر نامطلوب بگذارد. بنابراین، استفاده از اهداکننده غیرخویشاوند سازگار یا ناسازگار در یک لوکوس ممکن است در صورت عدم وجود یک اهداکننده خویشاوند سازگار در نظر گرفته شود. ما همچنین مشاهده کردیم که یکی از بیماران ما که CB را به عنوان منبع سلول های بنیادی خونساز دریافت کرده بود، در طی مطالعه به سطوح آنزیمی طبیعی دست پیدا نکرد، که شاید نشان دهنده این باشد که منابع PB یا BM در دستیابی به نتایج بهتر در این بیماران موثرتر است.

Mucopolysaccharidosis

موکوپلی ساکاریدوز

MPS

Hematopoietic Stem Cell Transplantation

پیوند سلولهای بنیادی خونساز

HSCT

Enzyme Level

سطح آنزیم

Overall Survival

بقای کلی

genetic diseases

بیماری‌های ژنتیکی

retrospective-prospective study

مطالعه گذشته نگر آینده نگر

CD34

CD3

, Author

, Author

Ahad, Farah

احد، فرح

, Thesis advisor

, Thesis advisor

, Consulting advisor

, Consulting advisor

, Consulting advisor

, Consulting advisor

Hamidieh, Amir Ali

حمیدیه، امیرعلی

Behfar, Maryam

بهفر، مریم

Kashani, Homa

کاشانی، هما

Tehran University of Medical Sciences, Medicine school

ایران

20230425

26118Pardis

p

TL

276903

a

Y