Evaluation of Self-Awareness and It's Association with Risk Factors in Patients with Multiple Sclerosis: A Cross Sectional Study
ارزیابی خودآگاهی و ارتباط آن با عوامل خطر در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک مطالعه مقطعی
[Dissertation]
Ovais Sideeq
اویس صدیق
Tehran University of Medical Sciences, Medicine school
1401
80p
Doctor of Medicine (MD)
دکتری پزشکی عمومی
1401/12/01
1401/12/01
18
18
Multiple Sclerosis (MS) is a disease of the central nervous system (CNS) that includes the brain, the spinal cord, and the optic nerves. In MS, the immune system is thought to invade the CNS tissue and lead to a phenomenon called demyelination. Nerve fibers are insulated with a fatty substance, myelin. Myelin helps to transfer the information between nerve fibers and thus treading a path of an electrical circuit in the brain. Demyelination of nerve fibers and inflammation of brain tissue are the main mechanisms that manifest in MS. As a result, several symptoms appear in patients with MS. The symptoms may vary from individual to individual. The cardinal symptoms include fatigue, weakness, vision loss or double vision, numbness, and unsteady gait. The affected individual may also lose their cognitive or motor skills which are essential for daily activities. The disease has been shown to have a relapsing-remitting or progressive course that can worsen over time. The capacity to identify cognitive issues brought on by brain damage is known as self-awareness. The purpose of this study is to evaluate self-awareness in patients with MS and the relation between self-awareness with demographic and clinical factors. Many demographic and clinical factors are thought to affect self-awareness in patients with MS. Little attention has been paid to the spectrum of self-awareness in MS patients. Self-awareness among people living with MS has been shown to affect the treatment process and interfere with cognitive changes. In this cross-sectional study, we will evaluate different demographic and clinical factors like gender, age, the time course of disease, medications, expanded disability status scale (EDSS), type of MS, the family history of the patient, and depression. It is the need of the hour that patients, as well as physicians, know about patients suffering from MS and the interrelation between self-awareness and different demographic and clinical factors. Introduction: This study aims to evaluate the self-awareness in patients with Multiple Sclerosis (pwMS) and its relationship with associated risk factors. Method: This is a cross-sectional study that examines self-awareness in patients with Multiple Sclerosis (MS). Three subcategories of self-consciousness namely Private self-consciousness (PrivateSC), Public self-consciousness (PublicSC), and social anxiety were measured using Self-Conciousness Scale Revised (SCSR) questionnaire. Among the variables, depression was measured using Beck Depression Inventory-II (BDI-II) questionnaire. Disability in walking in patients with Multiple Sclerosis (pwMS) was measured using Expanded Disability Status Scale (EDSS). An online questionnaire using google forms was framed to which patients with Multiple Sclerosis responded accordingly. Age, gender, marital status, education, disease-modifying-drugs (DMD), family history (FH), type of MS, and disease duration were included as variables. Ninety-seven patients with Multiple Sclerosis referring to the Multiple Sclerosis Research Centre at Sina Hospital, Tehran affiliated with Tehran University of Medical Sciences filled out the online questionnaire. The questionnaire was translated into Persian language intending to simplify the explication for participants. The questionnaire was shared through social media platform, where patients with Multiple Sclerosis are active users. After collecting the required information, all characteristic variables were compared with SCSR. Data and descriptive were analyzed using SPSS. Linear regression was used for significant P-values. Results: Findings indicate that the mean age of participants in our study is 38.66 with a standard deviation of 9.487. The majority of the patients were females with a frequency equal to 68 (70.1%) while the number of males was 29 (29.9%). Family history was positive in 18.6% of patients while it was negative in 81.4% of patients with MS. The most prevalent type of MS was Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis (RRMS) with a frequency of 68 patients (70.1%). 86.6% of pwMS had EDSS < 6. Regarding academic qualification, 46.4% of pwMS had a bachelor's degree. 56.7% of pwMS were married and 43.3% were single. The mean score of BDI-II was 18.40 with a standard deviation (SD) of 12.321. The mean score of PrivateSC among participants was 10.28 with an SD of 2.775. PublicSC recorded a mean score of 13.32 with a SD of 3.572, while for Social Anxiety, the mean score among participants was 8.60 with an SD of 3.405. The P-value for correlation between Private SC and BDI-II was 0.071. The P-value between PublicSC and BDI-II was 0.001 and the P-value between social anxiety and BDI-II was 0.000. Conclusion: Findings showed patients with MS are low on private self-consciousness while high on public self-consciousness and social anxiety. Furthermore, that no significant relationship exists between age, gender, marital status, education, DMD, MS type, FH, EDSS, and self-consciousness. BDI-II Total score, disease duration, and academic degree didn’t show significant results with PrivateSC. The P-value for relationship between PrivateSC and BDI-II total score was 0.071 and between disease duration and PrivateSC was 0.186. The P-value between academic degree and PrivateSC was 0.359. The P-value < 0.05 were considered significant. The P-value for cross-tabulation between PublicSC and BDI-II was 0.001 and for social anxiety and BDI-II was 0.000, which is less than 0.05. Moreover, P-value between PublicSC, social anxiety and BDI-II were considered significant, suggesting that a relationship exists between these two sub-categories of self-consciousness and the BDI-II total score.
مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) بیماری سیستم عصبی مرکزی ( CNS ) است که شامل مغز ، نخاع و اعصاب بینایی است. در MS تصور می شود سیستم ایمنی بدن به بافت CNS حمله کرده و منجر به پدیده ای به نام دمیلینه شدن می شود. الیاف عصبی با ماده چربی ، میلین عایق بندی می شوند. میلین به انتقال اطلاعات بین الیاف عصبی کمک می کند و بنابراین مسیر یک مدار الکتریکی را در مغز می چرخاند. تخریب الیاف عصبی و التهاب بافت مغز مکانیسم های اصلی بروز در MS است. در نتیجه ، علائم متعددی در بیماران مبتلا به ام اس مشاهده می شود. علائم ممکن است از فرد به فرد دیگر متفاوت باشد. علائم اساسی شامل خستگی ، ضعف ، از بین رفتن بینایی یا بینایی مضاعف ، بی حسی و راه رفتن ناپایدار است. فرد مبتلا همچنین ممکن است مهارت های شناختی یا حرکتی خود را که برای فعالیت های روزانه ضروری است از دست بدهد. نشان داده شده است که این بیماری دارای یک دوره عودکننده یا پیشرونده است که می تواند با گذشت زمان بدتر شود. هدف از این مطالعه ارزیابی خودآگاهی در بیماران مبتلا به ام اس و ارتباط بین خودآگاهی با عوامل جمعیتی و بالینی است. تصور می شود بسیاری از عوامل جمعیتی و بالینی بر خودآگاهی در بیماران مبتلا به ام اس تأثیر می گذارد. توجه کمی به طیف خودآگاهی در بیماران مبتلا به ام اس شده است. نشان داده شده است که خودآگاهی در بین افرادی که مبتلا به ام اس هستند ، بر روند درمان تأثیر می گذارد و در تغییرات شناختی دخالت می کند. در این مطالعه مقطعی ، عوامل مختلف جمعیتی و بالینی مانند جنسیت ، سن ، دوره زمانی بیماری ، داروها ، مقیاس وضعیت ناتوانی گسترش یافته ( EDSS ) ، نوع MS, سابقه خانوادگی بیمار و افسردگی را ارزیابی خواهیم کرد. این نیاز به اولویت است که بیماران و همچنین پزشکان در مورد بیماران مبتلا به ام اس و ارتباط متقابل بین خودآگاهی و عوامل مختلف جمعیت شناختی و بالینی بدانند.مقدمه: این مطالعه با هدف ارزیابی خودآگاهی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( pwMS ) و ارتباط آن با عوامل خطر مرتبط است. روش اجرا: این یک مطالعه مقطعی است که خودآگاهی را در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) بررسی می کند. سه زیر شاخه از خودآگاهی یعنی خودآگاهی خصوصی ( PrivateSC ) ، خودآگاهی عمومی ( PublicSC ) و اضطراب اجتماعی با استفاده از مقیاس خودآگاهی اصلاح شده ( SCSR ) اندازه گیری شد. در بین متغیرها ، افسردگی با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک-( BDI-II ) II اندازه گیری شد. ناتوانی در راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( pwMS ) با استفاده از مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده ( EDSS ) اندازه گیری شد. پرسشنامه آنلاین با استفاده از فرم های گوگل قاب بندی شده بود که بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بر این اساس پاسخ دادند. سن ، جنس ، وضعیت تأهل ، تحصیلات ، داروهای اصلاح کننده بیماری ( DMD ) ، سابقه خانوادگی ( FH ) ، نوع MS و مدت زمان بیماری به عنوان متغیر گنجانده شده است. 97 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با مراجعه به مرکز تحقیقات مولتیپل اسکلروزیس در بیمارستان سینا ، تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران پرسشنامه آنلاین مقطعی را پر کردند. این پرسشنامه به زبان فارسی ترجمه شده است که قصد دارد توضیحات شرکت کنندگان را ساده تر کند. پرسشنامه از طریق سیستم عامل های رسانه های اجتماعی در کانال که بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس فعال هستند ، به اشتراک گذاشته شد. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز ، تمام متغیرهای مشخصه با SCSR مقایسه شدند. داده ها و توصیفی با استفاده از SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. رگرسیون خطی برای مقادیر قابل توجه P استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه ما 38.66 با انحراف استاندارد 9.487 است. اکثر بیماران زن با فرکانس برابر 68 ( 70.1٪ ) بودند در حالی که تعداد نرها 29 ( 29.9٪ ) بود. سابقه خانوادگی در 18.6٪ از بیماران مثبت بود در حالی که در 81.4٪ از بیماران مبتلا به ام اس منفی بود. شایع ترین نوع MS بیماری ام اس عودکننده-بهبود یافته ( RRMS ) با فرکانس 68 بیمار ( 70.1٪ ) بود. 86.6٪ از pwMS دارای EDSS < 6 بودند. با توجه به تحصیلات ، 46.4٪ از pwMS دارای مدرک لیسانس بودند. 56.7٪ از pwMS متاهل و 43.3٪ مجرد بودند. میانگین نمره BDI-II 18.40 با انحراف استاندارد ( SD ) 12.321 بود. میانگین نمره PrivateSC در بین شرکت کنندگان 10.28 با SD 2.775 بود. میانگین نمره PublicSC 13.32 با SD 3.572 ثبت کرد ، در حالی که برای اضطراب اجتماعی ، میانگین نمره در بین شرکت کنندگان 8.60 با SD 3.405 بود. مقدار P برای همبستگی بین Private SC و BDI- II 0.071 بود. مقدار P بین PublicSC و BDI-II 0.001 و مقدار P بین اضطراب اجتماعی و BDI-II 0.000 بود. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که بیماران مبتلا به ام اس از خودآگاهی خصوصی پایینی برخوردارند در حالی که از خودآگاهی عمومی و اضطراب اجتماعی بالایی برخوردارند. هیچ رابطه قابل توجهی بین سن ، جنس ، وضعیت تأهل ، تحصیلات ، دارو ، نوع MS ، سابقه خانوادگی، EDSS و خودآگاهی وجود ندارد. نمره کل افسردگی ، مدت زمان بیماری و تحصیلات نتایج قابل توجهی با خودآگاهی خصوصی نشان نداد. مقدار P برای جدول بندی متقاطع بین نمره خودآگاهی خصوصی و افسردگی در کل 0.071 و بین مدت بیماری و خودآگاهی خصوصی 0.186 بود. ارزش P بین تحصیلات و خودآگاهی خصوصی 0.359 بود. مقدار P < 0.05 قابل توجه در نظر گرفته شد. مقدار P برای جدول بندی متقابل بین خودآگاهی عمومی و افسردگی 0.001 و برای اضطراب اجتماعی و افسردگی 0.000 بود که کمتر از 0.05 است. علاوه بر این ، ارزش P بین PublicSC ، اضطراب اجتماعی و BDI-II قابل توجه تلقی می شد ، نشان می دهد که بین این دو زیر گروه از خودآگاهی و نمره کل BDI-II رابطه وجود دارد.
ام.اس.(بیماری)
Multiple sclerosis
عوامل مخاطرهانگیز
Risk factors
خودآگاهی
Self - consciousness
-- پرسشها و پاسخها
-- Questions and answers
a05
a05
a09
a09
a14
a14
Multiple Sclerosis
self-awareness
self-consciousness
cross-sectional study
MS
مولتیپل اسکلروزیس
عوامل خطر
مطالعه مقطعی
, Author
, Author
Sideeq, Ovais
صدیق، اویس
, Thesis advisor
, Thesis advisor
, Consulting advisor
, Consulting advisor
Ghadiri, Fereshteh
ناصر مقدسی، عبد الرضا
Naser Moghadasi, Abdorreza
قدیری، فرشته
Tehran University of Medical Sciences, Medicine school