Evaluation of pediatric pleural empyema in patients who were hospitalized at CMC, Tehran during 1395-1400
بررسی آمپیم پلورال اطفال در بیماران بستری در مرکز طبی کودکان تهران بین 1395-1400
[Dissertation]
Sareera
سریرا
Tehran University of Medical Sciences, Medicine school
1401
32p
Doctor of Medicine (MD)
دکتری پزشکی عمومی
1401/11/01
1401/11/01
18
18
Introduction: The term empyema is referred to purulent fluid collection in the pleural space. It mainly occurs as a complication of bacterial pneumonia. Empyema is an important cause of hospitalization in the pediatric population and in the recent years, there has been an increase in the incidence of pleural empyema. Despite this, the research that has been conducted concerning pediatric pleural empyema is limited and most of the data is extrapolated from the adult population.Methods: In this cross sectional study, medical records of all the children who were hospitalized at Children Medical Centre, Tehran ,Iran ,with pleural empyema from 1395-1400 were reviewed retrospectively. Data was retrieved from the medical records aiming at the demographics, clinical presentation, underlying diseases, diagnostic interventions and management. Data analysis was performed using IBM SPSS version 25.Results: This study consisted of 77 patients out of which 38(49.4%) were between 1-6 years of age. 44(57.1%) of the patients were male. Fever and tachypnea were the most common presenting features. Only 2 (2.6%) patients had an underlying condition. Blood and pleural culture yields were 67.5% and 36.4% respectively with Staphylococcus aureus being the most common organism isolated followed by Streptococcus pneumoniae. Clinical presentation was found to be related to outpatient antibiotic use as in our study we found that the patients who had such history were more likely to present with severe features such as retraction and dyspnea than the patients with no such history(p<.05).The mean LOS at ICU was 7.68(SD=4.55) days. A significant positive correlation was found between age and LOS at ICU (p<.05). Patients were managed with antibiotics, ICD and tPA where the most common drug regimen used was ceftriaxone and vancomycin (in 40.2% patients). 11(14.3%) patients developed pulmonary hypertension and they had significantly higher CRP and lower glucose levels than those who did not develop it (p<0.05 in both cases).Conclusion: Empyema mainly develops in young children and males. Clinical presentation in these patients can be affected by outpatient antibiotic use and hence, should be evaluated in these patients. In severe pleural empyema patients, pulmonary hypertension can develop but more studies are required to investigate it.
مقدمه: اصطلاح آمپیم به جمع آوری مایع چرکی در فضای پلورال اطلاق می شود.آمپیم عمدتاً به عنوان یک عارضه پنومونی باکتریایی رخ می دهد . آمپیم یک علت مهم برای بستری شدن در بیمارستان در جمعیت اطفال است و در سال های اخیرافزایش بروز آمپیم پلورال دیده شده است. با وجود این، تحقیقات در مورد آمپیم پلورال اطفال محدود است و بیشتر داده ها برون یابی شده از جمعیت بزرگسال می باشد.روش کار: برای انجام این مطالعه مقطعی پروندهای پزشکی بیماران آمپیم که از تاریخ ۱۳۹۵ تا۱۴۰۰ درمرکزطبی کودکان،تهران بستری بودند به صورت گذشته نگر برسی شدند. داده ها شامل جمعیت شناسی، تظاهرات بالینی اولیه، بیماری های زمینه ای، مداخلات تشخیصی و مدیریت بود. دادههای به دست آمده با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج: این مطالعه شامل77 بیمار بود که 38 نفر(%49.4) بین 1 تا 6 سال سن داشتند. 44 نفر (%57.1) از بیماران پسر بودند. تب و تاکی پنه شایع ترین تظاهرات بالینی اولیه بودند. تنها 2 نفر (%2.6) بیماری زمینه ای داشتند. کشت خون و مایع پلور به ترتیب در 67.5% و 36.4% بیماران مثبت بود.شايعترين ارگانيسم بدست آمده استافیلوکوکوس اورئوس و سپس استرپتوکوک پنومونیه بود. در این مطالعه مشخص شد که تظاهرات بالینی اولیه با مصرف سرپایی آنتی بیوتیک مرتبط هستند وبیمارانی که چنین سابقه ای داشتند بیشتر با علائم شدیدی ( رتراکسیون و تنگی نفس) نسبت به بیماران بدون چنین سابقه ای مراجع کردند (p<.05).میانگین LOS در ICU 7.68روز (SD=4.55) بود.بین سن و LOS در ICU همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد(p<.05). بیماران با آنتیبیوتیکها، ICD و tPA کنترل شدند.شایع ترین رژیم دارویی مورد استفاده سفتریاکسون و وانکومایسین بود (در%40.2 درصد بیماران).11 نفر (%14.3) دچار فشار خون ریوی شدند که در این بیماران به طور معنی داری بالاتر و گلوکز پایین تر از افرادی بدون این عارضه مشاهده شد( p<.05در هر دو مورد).تیجه گیری: آمپیم عمدتاً در کودکان خردسال و پسران ایجاد می شود. تظاهرات بالینی اولیه در این بیماران ممکن است تحت تأثیر مصرف سرپایی آنتی بیوتیک قرار گیرند بنابراین نیاز است که این بیماران از این جهت ارزیابی شوند. در بیماران آمپیم شدید، فشار خون ریوی ممکن است ایجاد شود اما مطالعات بیشتری برای بررسی آن مورد نیاز است.
پرفشاری ریوی
Pulmonary hypertension
کودکان
Children
a09
a09
a15
a15
Pleural empyema
Pediatric
Clinical presentation
pleural empyema
CMC
آمپیم پلورال
مرکز طبی کودکان تهران
اطفال
تظاهرات بالینی اولیه
کشت
culture
پرفشاری خون ریوی
culture yield
, Author
, Author
Sareera
سریرا
, Thesis advisor
, Thesis advisor
, Thesis advisor
, Thesis advisor
Haji Esmaeil Memar, Elmira
حاجی اسمعیل معمار، المیرا
Shirzadi, Ruholah
شیرزادی، روح اله
Tehran University of Medical Sciences, Medicine school