بررسی ارتباط بیماری تیروئید با مرگ و میر بیماران بستری مبتلا به کووید19 در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران در سال 1398-1399
[پایان نامه]
نازنین جان فزا
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۳۸ص
دکتری تخصصی
بیماری های داخلی
۱۴۰۱/۰۶/۱۲
۲۰
مقدمه: با توجه به شیوع فراگیر بیماری حاد تنفسی مرتبط به کووید۱۹ که امکان انتقال و سرایت بالا دارد و از آنجایی که، تقریباً 10٪ از جمعیت جهانی مبتلا به دیابت شیرین و حدود 5٪ مبتلا به کم کاری تیروئید هستند و براساس مطالعاتی که تاکنون انجام شده، دیابت شایع ترین بیماری مرتبط با مرگ ناشی از COVID-19 است. اما تاثیر کم کاری تیروئید بر روی پیش آگهی بیماران مبتلا به COVID-19 هم چنان نامعلوم هست. بنابراین ما در این مطالعه، به بررسی اثر بیماری کم کاری تیروئید بر روی مرگ ومیر بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) پرداختیم.روش اجرا: این مطالعه به صورت مقطعی و گذشته نگر از ابتدای در بخشهای بستری بیمارستان امام خمینی (ره) انجام شد. اطلاعات مورد نیاز برای انجام این پژوهش به صورت پرسشنامه از پرونده های بستری 500 بیمار مبتلا به کووید 19 استخراج و جمع آوری شد. نتایج: عوامل خطر مرگ و میر برای بیماران بستری در این مطالعه با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره شامل سن بالاتر (70 سال ≥)، جنسیت زن، تعداد روزهای بستری در بیمارستان و ابتلا به سرطان بود. اگرچه سابقه مصرف تریاک، تعداد لنفوسیت ها و سطوح LDH در بیماران فوت شده و ترخیص شده به طور قابل توجهی متفاوت بود، این متغیرها به عنوان عوامل مستقل مرتبط با مرگ بیماران COVID-19 تعیین نشدند. با این حال، ارزیابی این پارامترها ممکن است به شناسایی بیماران شدید COVID-19 در معرض خطر بالاتر مرگ کمک کند. در نهایت، مداخلات پزشکی و حمایت زودهنگام از این بیماران پرخطر ممکن است باعث کاهش مرگ و میر این بیماری شود. نتیجه گیری: به طور کلی بر خلاف تصور ما در ابتدای انجام این پژوهش که فکر می کردیم تیروئیدیت مزمن که یک بیماری التهابی خود ایمن می باشد در صورت همراهی با بیماری کووید 19 می تواند یک عامل خطر مرگ و میر بالاتر باشد، نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط معناداری بین آنها وجود ندارد.