ارزیابی نقش پروگنوستیک یافته های سی تی اسکن اولیه قفسه سینه در بیماران سرطانی بستری با تشخیص پنومونی کرونا ویروس ۱۹ در بیمارستان امام خمینی در سال های 99-98
[پایان نامه]
سوری کاویانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۳ص
دکتری تخصصی
رادیولوژی
۱۴۰۱/۱۲/۰۱
۲۰
مقدمه: تشخیص COVID-19 در بیماران سرطانی به دلیل احتمال انفیلتراسیون ریوی زمینه ای ناشی از بسیاری از علل عفونی و غیر عفونی، چالش برانگیز است. ما یافته های سی تی اسکن قفسه سینه را در بیماران سرطانی مبتلا به پنومونی COVID-19 بررسی کردیم و نقش پیش آگهی آن را در مرگ و میر این بیماران ارزیابی کردیم. روش کار: ما 266 بیمار COVID-19 با تشخیص سرطان بین سالهای 1398 و 1399 را مورد مطالعه قرار دادیم. تصاویر سی تی قفسه سینه بر اساس سیستم گزارش دهی انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) گزارش شد و امتیاز CT و الگوی درگیری ذکر شد. ما از مدلهای رگرسیون لجستیک چند متغیره برای تعیین ارتباط بین یافتههای سیتی اسکن و مرگومیر بیماران سرطانی مبتلا COVID-19 استفاده کردیم. نتایج: ميانگين سني 56.48 سال (18.59±) و 53% مرد بودند. سرطان های گوارشی (29.3%)، هماتولوژیک (26.3%) و پستان (10.5%) شایع ترین انواع سرطان ها بودند. شیوع یافته های غیر معمول یا نامشخص در CT قفسه سینه 42.8 درصد بود. بیشتر یافته های رادیولوژیک ترکیب کدورت های گراند گلس و کانسالیدیشن (44.4٪)، پلورال افیوژن (33.5٪)، و کدورت گراند گلس خالص (19.5٪) بود. خطر مرگ در میان افرادی که یافته های سی تی اسکن تیپیک برای COVID-19 داشتند (OR=3.47; 95% CI 1.14-8.98)و افرادی که امتیاز درگیری ریه بالاتر از 18 داشتند (OR=1.89, 95% CI 1.07-3.34) بیشتر بود. همچنین، وجود کانسالیدیشن (P-value: 0.040)، افیوژن پلور (P-value: 0.000)، ندول های سنتری لوبولار (P-value: 0.013) و architectural distortion (P-value: 0.005) با پیش آگهی ضعیف تری همراه بود. نتیجهگیری: کمتر از نیمی از بیماران سرطانی مبتلا به COVID-19 دارای ویژگیهای تصویربرداری تیپیک COVID-19 بودند. رادیولوژیست ها باید از یافته های غیر معمول و یا نادر سی تی قفسه سینه در بیماران مبتلا به سرطان آگاه باشند.