بررسی نوار قلب و اندکس های انتروپومتریک در جمعیت طرح کوهورت تهران و ارتباط آن با ریسک فاکتور های شناخته شده کرونری
[پایان نامه]
پوریا احمدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۸۸ص.
دکتری تخصصی
بیماری های قلب و عروق
۱۴۰۱/۰۷/۲۵
۱۸
مقدمه اگرچه مطالعات متعددی در مورد پارامترهای الکتروکاردیوگرافی (ECG) پایه، ناهنجاریهای عمده و جزئی ECG در دسترس است، اختلاف نظر زیادی در مورد تفاوتهای سنی و جنسیتی آنها در مقالات وجود دارد، بنابراین هدف ما بررسی هرگونه اختلاف احتمالی سن یا جنسیت ECG در جمعیت بزرگسال است.روشها دادههای 7630 بزرگسال بالای 35 سال از مطالعه کوهورت تهران که بین مارس 2016 تا مارس 2019 ثبتنام شده بودند، جمعآوری شد. مقادیر پایه ECG، ناهنجاریهای عمده و جزئی ECG که طبق کد مینهسوتا تعریف شدهاند، بین جنسیت و چهار گروه سنی مجزا تجزیه و تحلیل و مقایسه شدند. نسبت شانس داشتن هر گونه ناهنجاری عمده ECG بین مردان و زنان طبق سن و تعداد عوامل خطر قلبی عروقی محاسبه شد.نتایج اطلاعات ECG 7630 شرکت کننده در دسترس بود. میانگین سنی 53.6 (±12.66) بود و زنان 54.2٪ (4132=n) از افراد مورد مطالعه را تشکیل می دادند. میانگین ضربان قلب (HR) در بین زنان بیشتر بود (0001/0>p)، در حالی که میانگین مدت زمان QRS، مدت زمان موج P و فواصل RR در مردان بیشتر بود (0001/0p<). اختلالات عمده ECG در 2.9 درصد از جمعیت مورد مطالعه مشاهده شد (با بلوک شاخه راست، بلوک شاخه چپ و فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین) و در بین مردان شایع تر از زنان بود (3.1 درصد در مقابل 2.7 درصد P=0.188). . علاوه بر این، ناهنجاری های جزئی در 9/25 درصد از جمعیت مورد مطالعه مشاهده شد و مجدداً در بین مردان شیوع بیشتری داشت (4/36 درصد در مقابل 001/0p< 17). شیوع ناهنجاری های عمده ECG در شرکت کنندگان بالای 65 سال و شرکت کنندگانی که بیش از 3 عامل خطر قلبی عروقی معمولی (CV) داشتند به طور قابل توجهی بالاتر بود.نتیجه گیری مقادیر پایه ECG در جمعیت عمومی مرد و زن متفاوت است. علاوه بر این، ناهنجاری های عمده و جزئی ECG تقریباً در افراد مرد شایع تر بود. در هر دو جنس، با افزایش تعداد عوامل خطر CV معمولی و افزایش سن، احتمال داشتن ناهنجاریهای عمده ECG افزایش مییابد.