بررسی امکان راه اندازی روش جراحی تحت هدایت Tc-99m PSMAبا گاما پروب در یافتن لنف نودهای متاستاتیک لگن در بیماران با سرطان پروستات کاندیدای جراحی دایسکشن لنف نودهای لگنی به دلیل بیماری اولیه و یا عود
[پایان نامه]
امیر روح الله
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۶ص.
دکتری تخصصی
پزشکی هسته ای
۱۴۰۱/۰۷/۲۴
۱۵.۷۵
مقدمه و هدف: جراحی با هدایت گاماپروب روشی کارامد برای یافتن و خارج کردن بافت های درگیر بدخیمی حین جراحی است. در این مطالعه امکان راه اندازی روش جراحی تحت هدایت Tc-99m PSMAبا گاما پروب در یافتن لنف نودهای متاستاتیک لگن در بیماران با سرطان پروستات بررسی شده است.روش کار: در این مطالعه پنج بیمار که بر اساس پاتولوژی کنسر پروستات آنها تایید شده بود و کاندید رادیکال پروستاتکتومی و یا دایسکشن لنف نودهای لگنی (اولیه یا به دنبال عود) بودند وارد مطالعه شدند. روز قبل از جراحی، حدود Tc-99m PSMA MBq 1110±10% به صورت وریدی به بیماران تزریق شد. تصاویر پلنار whole-body و تصاویر SPECT-CT از بیماران گرفته شد. حدود 15 تا 20 ساعت بعد از تزریق Tc-PSMA (روز بعد از تصویربرداری) جراحی انجام گرفت. بافت ها و نواحی مشکوک در اسکن با گاما پروب بررسی شدند و میزان اکتیویته آنها اندازه گیری و ثبت شد. سپس لنف نود دایسکشن استاندارد صورت گرفت و نمونه ها جهت بررسی پاتولوژی ارسال و با نتایج حاصل از تصویربرداری و اطلاعات گاماپروب مقایسه شدند. نتایج: . تعداد کل نمونه های لنف نود که در این مطالعه از بدن بیماران خارج شدند و از نظر پاتولوژی مورد بررسی قرارگرفتند 78 عدد بود. از این تعداد 10 نمونه از نظر وجود بدخیمی مثبت بودند و 68 نمونه دیگر منفی شناخته شدند. در SPECT/CT و گاماپروب، در مجموع 16 ناحیه لنف نود مورد بررسی قرار گرفتند که 3 ناحیه در SPECT/CT و 5 ناحیه در گاماپروب مثبت واقعی بودند. از طرفی مورد مثبت کاذب در یافته های تصویر برداری مشاهده نشد. در روش جراحی به کمک گاما پروب همه نواحی که در اتاق عمل از نظر درگیری متاستاتیک مثبت در نظر گرفته شدند در نهایت در گزارش پاتولوژی نیز مثبت بودند و هیچ ناحیه ای که مثبت کاذب باشد مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد بهره گیری از گاید گاما پروب بعد از تززریق Tc-99m-PSMA می تواند در هنگام جراحی بیماران مبتلا به کنسر پروستات اولیه و بیمارانی که به دلیل عود بیماری کاندید جراحی برداشتن لنف نود ها هستند، برای جراحان ابزاری را فراهم آورد که به کمک آن از خارج شدن تمام بافت های درگیر متاستاتیک بخصوص لنف نود ها اطمینان بیشتری داشته باشند.