عنوان

بررسی فراوانی عوامل موثر شکست در درمان متناوب بنزودیازپین ها در تب و تشنج در کودکان مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰

۹۸۸۳۶پ

فارسی

بررسی فراوانی عوامل موثر شکست در درمان متناوب بنزودیازپین ها در تب و تشنج در کودکان مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰

[پایان نامه]

سپیده احمدی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۱

۷۲ص.

دکتری پزشکی عمومی

۱۴۰۱/۱۰/۲۴

۱۸

مقدمه: تشنج های همراه با تب شایع ترین شکایت نورولوژیکی مرتبط با تب در نوزادان و کودکان سنین 6 ماه تا 6 سال هستند که شواهدی از عفونت داخل مغزی و یا دلیل تعریف شده ای نداشته اند. این نوع تشنج ها به عنوان صرع درنظرگرفته نمی شوند. تشنج های تب دار به دو دسته ساده و پیچیده تقسیم می شوند. مطالعات کمی در ایران راجع به این نوع تشنج ها، درمان دارویی دائم یا متناوب و اثربخشی آن ها انجام شده است. با توجه به شیوع و میزان بستری فراوان و همچنین نگرانی ناشی از آن در خانواده ها، این مطالعه به بررسی فراوانی عوامل موثر در شکست درمان متناوب با بنزودیازپین ها در تب و تشنج در کودکان مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان در سال 1399-1400 پرداخته است. مواد و روش کار: در این مطالعه 190 بیمار مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان از ابتدای سال 1399 تا ابتدای سال 1400 که با تشخیص تب و تشنج بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفته اند و موارد با تشخیص تشنج تب دار و تحت درمان متناوب با دوز مناسب، وارد مطالعه شده اند. پرونده بیماران از جهت اطلاعات دموگرافیک، نوع تشنج، مدت زمان تشنج، بیشترین درجه تب و سایر متغیرهای موجود در پرسش نامه بررسی شده و برای تکمیل اطلاعات از قبیل مصرف درست دارو و تکرار تشنج تب دار با والدین بیمار تماس حاصل شد. پس از تکمیل داده ها، اطلاعات بدست آمده بوسیله نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است.یافته ها و بحث: درکل از بین 190 بیمار مورد بررسی، تعداد 96 بیمار تحت درمان متناوب بنزودیازپینی شرایط ورود به مطالعه را داشته¬اند که 45.8 درصد آنان دختر بودند. از بین این 96 کیس، 36 مورد دچار عود تشنج تب¬دار شده¬اند. 36.3 درصد در بین دخترها و 38.4 بین پسرها عود تشنج داشته ایم ولی این تفاوت معنی دار نبوده است. در بیماران با عدم سابقه تشنج تب دار، 33.3 درصد عود و در بین بیمارانی که سابقه تشنج تب دار داشته اند، 53.8 درصد عود را شاهد بودیم که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بوده است ( 044/0 p-value =). عود تشنج درکودکانی که مصرف دوز کافی را نداشته اند، بیش تر از گروه با مصرف دوز کافی بود (80 درصد مقابل 26.2 درصد) که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بوده است (00/0 p-value =). هم-چنین عود تشنج در کودکانی که تشنج تب دار پیچیده را تجربه کردند بیشتر از گروه ساده بوده (50 درصد مقابل 34.6 درصد) ولی به لحاظ آماری معنی دار نبوده است. سن اولین اپیزود تشنج تب دار در کودکانی که با وجود درمان متناوب دچار عود شدند به طرز معنی داری از گروه بدون عود پایین تر بوده است ( 00/0 p-value =). سطح سدیم اولیه خون در میان گروهی که عود را تجربه کرده اند به طرز معنی داری پایین تر و سطح قند خون اولیه به طرز معنی داری بالاتر از گروه دیگر بوده است (به ترتیب 006/0 p-value = و032/0 p-value =). کودکان با تجربه عود مجدد به صورت معنی داری میزان پلاکت بالاتری نسبت به گروه دیگر داشته اند ( 033/0 p-value =).نتیجه گیری: در این مطالعه، 37.5 درصد کودکان تحت درمان متناوب دچار عود تشنج شده اند. از میان عوامل مورد بررسی، سن بروز اولین اپیزود تشنج تب دار، سابقه قبلی تشنج تب دار، مصرف دوز کافی، سطح سدیم، قند و تعداد پلاکت به لحاظ آماری با عود تشنج تب دار ارتباط معنی داری داشته اند.

تشنج تب دار

بنزودیازپین

متناوب

تشنج در کودکان

عفونت داخل مغزی

تب در نوزادان

، پدیدآور

احمدی، سپیده

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

محمدی، محمود

حاجی اسمعیل معمار، المیرا

اشرفی، محمودرضا

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230125

۲۴۶۴۱

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y