بررسی یافتههای MRI گوش داخلی با اضافه کردن تکنیک 3D Delayed Flair و تطابق آن با یافته های ادیوگرام در بیماران مبتلا به شوآنوم وستیبولار در بیمارستانهای امام خمینی و امیراعلم، سالهای ۱۳۹۹-۱۴۰۰
[پایان نامه]
مرضیه حجتی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۲ص.
دکتری تخصصی
رادیولوژی
۱۴۰۱/۰۹/۳۰
۱۸
مقدمه و هدف: شوانوم وستیبولار یک تومور خوش خیم با رشد آهسته است. مدیریت شوانوم وستیبولار از درمانهای فعال (میکروسرجری و رادیوتراپی استریوتاکتیک) تا مدیریت محافظهکارانه است. اسکن منظم MRI برای نظارت بر پیشرفت تومور ضروری است. مدیریت محافظه کارانه در مقایسه با درمان های فعال عوارض کمتری را ایجاد می کند و کیفیت زندگی بالاتری را ارائه می دهد. در این مطالعه یافته های MRI گوش داخلی در بیماران مبتلا به شوآنوم وستیبولار ارزیابی شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی و آینده نگر تعداد 29 بیمار (16 مرد) مبتلا به شوانوم وستیبولار در بیمارستان های امیراعلم و امام خمینی در طی سال های 1400- 1399 بررسی شدند. یافته های گوش داخلی در MRI و تست های شنوایی ادیومتری (PTA) در بیماران ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: بزرگترین سایز تومور در بیماران 9.08 ± 14.09 میلی متر بود. Fundal cap با سایز تومور (0.047=P) و کاهش شنوایی در بیماران (0.023=P) ارتباط معنی دار داشت .ارتباط معنی داری بین سایر یافته های MRI و PTA دیده نشد. درصد SDS و SRT در گوش مبتلا به شوانوم وستیبولار به ترتیب 52.9 و 49.1 درصد تعیین شد. در همه بیماران انهنسمنت پری لنف در DELAY FLAIR دیده شد و سیگنال پری لنف در FLAIR در همه بیماران high بود. در 78.3 درصد بیماران دارای سیگنال CSF آبنرمال در FLAIR، انهنسمنت CSF دیده شد. در مطالعه ما انهنسمنت CSF در delay FLAIR در 88.9 درصد (16 نفر) بیماران با Fundal cap مشاهده شد.نتیجهگیری: MRI اطلاعات مفیدی در مورد تغییرات سیگنال و مورفولوژیک در اندولنف و پری لنف بیماران مبتلا به شوانوم وستیبولار ارائه میدهد. تحقیقات بیشتر برای روشن شدن رابطه بین افت شنوایی و ویژگیهای MRI گوش داخلی ضروری است.