عنوان

مقایسه میزان دانش و مهارت احیای قلبی ریوی پایه بالغین، بعد از آموزش انبوه و فاصله‌ای و میزان حفظ آن‌ها طی ۶ ماه در کارآموزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۴۰۰: یک مطالعه مداخله‌ای کنترل‌دار

۹۸۷۷۰پ

فارسی

مقایسه میزان دانش و مهارت احیای قلبی ریوی پایه بالغین، بعد از آموزش انبوه و فاصله‌ای و میزان حفظ آن‌ها طی ۶ ماه در کارآموزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۴۰۰: یک مطالعه مداخله‌ای کنترل‌دار

علی حسن زاده

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۱

۵۷ص.

دکتری پزشکی عمومی

۱۴۰۱/۰۹/۲۲

۱۸

مقدمه و هدف: ایست قلبی همچنان یک مشکل سلامت عمومی اصلی می باشد؛ با وجود پیشرفت در علوم احیا، میزان بقای خارج بیمارستانی همچنان پایین است. سالانه میلیون ها نفر آموزش احیای پایه و پیشرفته را با هدف بهبود پیامد ناشی از ایست قلبی در بیماران دریافت می کنند اما در دسترسی به هدف بهبود پیامدهای بیماران موفق نمی باشند. اغلب دوره های آموزشی احیای قلبی ریوی حال حاضر از روش انبوه (Massed Learning Approach) برای ارائه مطالب استفاده می کنند. در حالیکه برخی دیگر از دوره ها از روش فاصله ای (Spaced Learning Approach) استفاده می کنند؛ در این مطالعه ما قصد داریم تا تاثیر آموزش فاصله ای بر دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین و تفاوت آن را با روش آموزشی رایج انبوه بسنجیم و در نهایت روش آموزشی مناسب را برای آموزش احیای قلبی ریوی پایه بالغین را انتخاب کنیم.روش اجرا: در این مطالعه مداخله ای کنترل دار، 195 نفر وارد مطالعه شدند. 103 نفر وارد گروه مداخله یا آموزش فاصله ای شدند. 92 نفر وارد گروه شاهد یا انبوه شدند. ابتدا از طریق پرسشنامه، اطلاعات دموگرافیک، سوابق علمی-مشاهده ای احیای قلبی ریوی پایه بالغین و میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالعین از طریق پرسشنامه 11 سوالی جمع آوری شد. گروه مداخله در دو جلسه دو ساعته با فاصله یک هفته آموزش نظری و عملی احیای قلبی ریوی پایه بالغین را دریافت کردند. گروه شاهد در یک جلسه طولانی چهار ساعته موارد فوق را دریافت کردند. میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین بعد از برگزاری دوره آموزشی توسط پرسشنامه 11 سوالی جمع آوری شد. یافته های حاصل وارد نرم افزار SPSS v25.0 شدند و آمار توصیفی و استنباطی از این نرم افزار استخراج شد.یافته ها: از 195 نفر، 52.8% از شرکت کنندگان در طرح مذکر و 47.2% از آنان مونث بودند. میانگین سنی دانشجویان 19.34 با انحراف معیار 0.86 می باشد. 10.3% شرکت کنندگان سابقه شرکت در دوره آموزش احیای قلبی ریوی را داشتند. بین میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین قبل از برگزاری دوره با سابقه مذکور رابطه معنادار وجود دارد. 102 نفر از گروه مداخله و 76 نفر از گروه شاهد وارد مرحله بعد شدند. میانگین میزان دانش قبل از برگزاری دوره در گروه مداخله 3.53 با انحراف معیار 1.70 و در گروه شاهد 3.28 با انحراف معیار 1.34 می باشد. میانگین میزان دانش بعد از برگزاری دوره در گروه مداخله 7.59 با انحراف معیار 1.45 و در گروه شاهد 7.57 با انحراف معیار 1.53 می باشد. در هر دو گروه مداخله و شاهد افزایش معناداری در میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین بعد از برگزاری دوره دیده شد. برای بررسی اثر تعاملی زمان ارزیابی میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین و نوع گروه آموزشی از آزمون تحلیل واریانس آمیخته بین درون آزمودنی ها استفاده شد. در این آزمون مشخص شد بین میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین قبل و بعد از برگزاری دوره تفاوت معنی دار (sig<0.001) با مجذور اتای تفکیکی 81.4% وجود دارد. ما این اثر در تعامل با نوع گروه آموزش معنا دار نیست (sig=0.445).نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد که برگزاری دوره آموزش احیای قلبی ریوی پایه بالغین در هر دو گروه مداخله (آموزش فاصله ای) و شاهد (آموزش انبوه) باعث بهبود معناداری در میزان دانش احیای قلبی ریوی پایه بالغین دارد. در مقایسه میزان تاثیر آموزش فاصله ای و انبوه بر میزان یادگیری دانش احیای قلبی روی پایه بالغین تفاوت معناداری دیده نشد. نتایج برخی از مطالعات قبلی صورت گرفته مطابق با نتایج این طرح بوده اما تعدادی از مطالعات قبلی تفاوت معناداری در نوع آموزش احیای قلبی و تاثیر آن بر میزان دانش احیای قلبی ریوی مطرح کرده اند که علت آن می تواند ناشی از روش اجرای متفاوت آن ها باشد.

احیای قلبی ریوی پایه بالغین

آموزش فاصله ای

آموزش انبوه

، پدیدآور

حسن زاده، علی

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

احمدی بختیاری، آرزو

شریف نیا، حمیدرضا

باستان حق، احسان

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20230108

۲۴۶۰۳

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y