بررسی یافتههای رادیولوژیک (CBD (MRCP و مدالیتههای با کنتراست (CT scan یا MRI) قبل از پیوند بیماران PSC و ارتباط آن با یافتههای حین عمل و پاتولوژی
[پایان نامه]
داود کمالی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۶ص.
دکتری تخصصی
رادیولوژی
۱۴۰۱/۰۹/۳۰
۱۸
مقدمه: کلانژيت اسکلروزان اولیه (PSC) يک بیماری مزمن و پیشرونده با اتیولوژی نامشخص میباشد که با التهاب، فیبروز و تنگی مجاری صفراوی متوسط تا بزرگ داخل و خارج کبدی مشخص میشود. این بیماری میتواند در نهایت به کلستاز و نارسايی پیشرفتهی کبدی بیانجامد. انواع روشهای تصوير برداری در تشخیص اين بیماری نقش مهمی دارند. موثرترين درمان در اين بیماران پیوند کبد میباشد. برای ايجاد آناستوموز در جراحی پیوند کبد دو روش duct to duct و Roux-en-y قابل اجرا میباشد. در اين مطالعه به بررسی ارتباط يافتههای راديولوژيک قبل از پیوند بیماران PSC با نوع آناستوموز و درگیری اکستراهپاتیک پرداختهایم.روش کار: اين مطالعه به روش مقطعی روی بیماران مبتلا به PSC که در بیمارستان امام خمینی طی سالهای 1389 تا 1400 تحت عمل جراحی پیوند کبد قرار گرفتهاند، انجام شد. اطلاعات از پروندههای بیماران استخراج و ثبت گرديد. مهمترين اطلاعات مورد نیاز برای اين مطالعه عبارتند از: يافتههای راديولوژی( MRI ،CT scan با کنتراست و MRCP) قبل از عمل جراحی که مهمترين آن درگیری اکستراهپاتیک میباشد، یافتههای حین عمل شامل سفتی، التهاب بافت اطراف، هایپرمی و شکنندگی مخاطی که وجود هر کدام از یافتههای فوق در تعیین نوع عمل موثر است٬ نوع آناستوموز انجام شده در پیوند کبد و وجود درگیری اکستراهپاتیک بر اساس گزارش پاتولوژی. در نهايت به بررسی ارتباط بین يافتههای تصويربرداری با نوع آناستوموز در عمل جراحی و نتايج پاتولوژی (درگیری اکستراهپاتیک) و همچنین ارتباط پاتولوژی و نوع آناستوموز در عمل جراحی پرداختهايم. نتايج: اين مطالعه روی 60 بیمار (31 نفر مذکر) مبتلا به PSC انجام شده است که بر اساس گزارش پاتولوژی 43 بیمار (71.67%) درگیری اکسترا هپاتیک داشتند، و آنااستوموز انجام شده برای 37 بیمار (63.8%) به شیوه -Roux-en Y و 21 نفر (36.2٪ End to End) بود. نتايج اين مطالعه نشان میدهد که حساسیت و ويژگی يافتههای تصويربرداری در پیش بینی درگیری اکستراهپاتیک به ترتیب 90.5% و 41.2% میباشد. در مورد ارتباط نتیجه پاتولوژی با نوع عمل جراحی؛ نشان داده شد که در 80.5% مواردی که درگیری اکستراهپاتیک وجود داشت، آناستوز Roux-en-Y انجام شد در حالی که درمورد بیماران بدون درگیری اکسترا هپاتیک در 23.5% افراد اين نوع آناستوموز انجام شده است (0.001