عنوان

اثر درمانی تکمیلی Palmitoylethanolamide بر کاهش و بهبود علائم منفی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن: کارآزمایی دو سو بی خبر با کنترل دارونما

۹۸۴۴۹پ

فارسی

اثر درمانی تکمیلی Palmitoylethanolamide بر کاهش و بهبود علائم منفی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن: کارآزمایی دو سو بی خبر با کنترل دارونما

[پایان نامه]

آناهیتا صالحی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۱

۴۳ص.

دکتری تخصصی

روانپزشکی

۱۴۰۱/۰۲/۲۰

۱۸

زمینه تحقیق: اسكيزوفرنی، به عنوان يكي از مهمترين بيماريهای روانپزشكی، اكثر تخت های بخش های روانپزشكی را اشغال كرده است. در اين مطالعه، اثر درمانی تکمیلی Palmitoylethanolamide بر کاهش و بهبود علائم منفی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن مورد ارزیابی قرار گرفته است.روش مطالعه: بیماران بر اساس معیارهای تشخیصی DSM- V وارد مطالعه شده و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که تحت درمان 8 هفته اي با Palmitoylethanolamide و گروه دوم که در همان مدت زمان پلاسبو دریافت کردند. شدت علائم منفی بیماری در قالب شش سطح )از فقدان علائم تا علائم خیلی شدید( طبقه بندی و سطح بندی گردید. موارد مربوط به عوارض جانبی دارو نیز ارزیابی و مقایسه شد. بیماران قبل از ورود به مطالعه طی دو ماه اخیر باید ریسپریدون(4 تا 6 میلی گرم روزانه) دریافت کرده باشند و از نظر علایم مثبت و حاد نیز stable باشند.نتایج: در مجموع 50 شرکت کننده کارآزمایی را تکمیل کردند (25 نفر در هر گروه). ویژگی های دموگرافیک در بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند(p>0.05). اثر قابل توجهی از تعامل زمان-درمان بر علائم منفی وجود داشت (012/0=p) که نشان دهنده بهبود بیشتر علائم در گروه PEA است. در مقابل، تغییرات طولی در علائم مثبت و علائم افسردگی بین گروه ها مشابه بود (p values>0.05). همچنین ارزیابی‌های ایمنی تفاوت معنی‌داری را در مورد علائم اکستراپیرامیدال اندازه‌گیری شده با ESRS و همچنین فراوانی سایر عوارض بین گروه‌های PEA و دارونما نشان نداد (0.05