مقایسه تاثیر تجویز مانیتول و سدیم هایپرتونیک برای کاهش ICP بر شاخص های همودینامیکی تحت مونیتورینگ LiDCO در بیماران تحت کرانیوتومی الکتیو در بیمارستان سینا
[پایان نامه]
مریم حاتم
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۹ص.
دکتری تخصصی
بیهوشی
۱۴۰۱/۰۹/۱۸
۱۸
مقدمه: در انواع جراحی های کرانیوتومی و با هدف کاهش لود حاصل از افزایش فشار داخل مغزی یا ICP و البته با حفظ شرایط متعادل همودینامیکی، بهره از انواع روشهای داروئی و مداخلات جراحی برای این منظور مورد بهره برداری قرار می گیرند. در این راستا، استفاده از روشهای داروئی به دلیل عدم نیاز به مداخلات تهاجمی مورد توجه بیشتر قرار می گیرند. امروزه از دو گروه داروئی شامل مانیتول و محلولهای سدیم هایپرتونیک برای این منظور استفاده می شود که هریک دارای مزایا و در عین حال محدودیتهای خاص خود می باشند. علیرغم استفاده از هر دو نوع محلول داروئی، هنوز برتری روشی نسبت به دیگری مورد تردید است. آنچه در مطالعه حاضر بدان پرداختیم، ارزیابی مقایسه ای اثربخشی مانیتول و سدیم هایپرتونیک برای کاهش ICP بر شاخص های دینامیک همودینامیکی تحت مونیتورینگ LiDCO در بیماران تحت کرانیوتومی الکتیو بود. روش کار: مطالعه ای از نوع کارآزمائی بالینی طراحی گردید که در آن، 20 بیمار کاندید کرانیوتومی تحت تزریق ماینتول و 20 بیمار نیز تحت انفوزیون سدیم هیپرتونیک قرار گرفته و پیش و در دقایق 20 و 60 بعد از تزریق، ارزیابی جامعی از پارامترهای همودینامیکی، عملکرد کلیوی و میزان خونریزی ناشی از عمل انجام گردید.نتایج: تفاوتی بین دو روش درمانی از لحاظ میانگین مایع دریافتی، طول مدت عمل، میزان برونده ادراری (به عنوان شاخصی از وضعیت عملکرد کلیوی و همچنین ویژگی های همودینامیکی اولیه وجود نداشت. در ارزیابی پارامترهای همودینامیکی بر اساس مانیتورینگ LiDCO اما تفاوتهای قابل توجهی از دو روش مشاهده شد. بدین ترتیب که اولا میزان فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و میانگین طی 20 تا 60 دقیقه بعد از تزریق مانیتول نسبت به تزریق سدیم هایپرتون از مقادیر به نسبت پائینتری برخوردار بود. ثانیا، اثربخشی دو دارو بر روی حفظ عملکرد قلبی کاملا مشابه بود اما استفاده از مانیتول به کاهش بیشتر در مقاومت عروق شریانی و محیطی منجر شده بود.نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که از لحاظ میزان اثربخشی در کاهش ICP، دو رژیم مانیتول و سدیم هیپرتونیک به یک میزان اثربخشی داشته باشند اما در خصوص حفظ شرایط همودینامیکی پایدار از قبیل حفظ اشباع اکسیژن خون شریانی، عدم کریز هیپرتانسیون و همچنین کاهش مقاومت عروق محیطی، مانیتول بر سدیم هیپرتونیک ارجحیت داشته باشد.