عنوان

بررسی اندکس های عملکرد ریوی و فعالیت فیزیکی در کودکان مبتلا به فلج دیافراگماتیک یک طرفه یا دو طرفه ترمیم شده با پلیکاسیون بعد از عمل جراحی قلب باز به دلیل بیماری مادرزادی قلبی بین سال های ۹۹-۱۳۹۰ در مرکز طبی کودکان

۹۸۴۴۴پ

فارسی

بررسی اندکس های عملکرد ریوی و فعالیت فیزیکی در کودکان مبتلا به فلج دیافراگماتیک یک طرفه یا دو طرفه ترمیم شده با پلیکاسیون بعد از عمل جراحی قلب باز به دلیل بیماری مادرزادی قلبی بین سال های ۹۹-۱۳۹۰ در مرکز طبی کودکان

[پایان نامه]

یوسف وجگانی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۱

۳۶ص

دکتری پزشکی عمومی

۱۴۰۱/۰۶/۲۳

مقدمه: دیافراگم حیاتی ترین عضله در تهویه تنفسی است. اختلال عملکرد دیافراگم یکی از علل ناگزیر بروز مشکلات تنفسی است که میتواند متعاقب عوامل مختلفی بروز کند. فلج دیافراگم یکی از انواع این اختلالات می باشد که شایعترین علت آن در سال های ابتدایی تولد، آسیب به عصب فرنیک در جریان اعمال جراحی قلب می باشد. پلیکاسیون دیافراگم یک روش جراحی موثر در ترمیم فلج دیافراگم می باشد که باعث بازگشت احشا شکمی به جایگاه طبیعی خود و در نتیجه باز شدن بیشتر آلوئول های ریوی می شود. در این مطالعه ما به بررسی اندکس های عملکرد ریوی و فعالیت فیزیکی از طریق تست های اسپیرومتری و پلاتیسموگرافی و پیاده روی در 6 دقیقه (6MWT) در کودکانی پرداختیم که دارای سابقه پلیکاسیون دیافراگم به دنبال عمل جراحی قلب بودند.روش کار: در ابتدا اطلاعات اولیه 36 مورداز بیماران مبتلا به فلج دیافراگم که با روش فلوروسکوپی تشخصی داده شده و متعاقب عمل جراحی قلب باز در بیمارستان مرکز طبی کودکان بین سال های 90-99 رخ داده بود از طریق مطالعه پرونده ها استخراج شد. در نهایت با حذف تمامی بیماران زیر 6 سال به علت عدم توانمندی در انجام تست های مذکور و نیز فوت یا عدم دسترسی و ارتباط به بعضی از بیماران، بررسی های آماری خود را در بین 5 کودک باقیمانده از جهت مقایسه اندکس های ریوی و فعالیت فیزیکی آنها با مقادیرنرمال جامعه مطابق انجه در رفرنس های بین المللی طب اطفال گزارش شده است انجام دادیم. نتایج: در طی این آنالیز مشخص شد که از لحاظ آماری در این بیماران مقادیر اندکس های VC,FEV1,FVC در اسپیرومتری و اندکس TLC در پلاتیسموگرافی به میزان قابل توجهی کمتر از حداقل مقدار نرمال پیش بینی شده هر اندکس برای این افراد با توجه به سن و قد و وزن و نژاد انها بوده است(P<0.05) . از طرف دیگر مقادیر مربوط به اندکس RV در پلاتیسموگرافی و اندکس FEF 25-75 در اسپیرومتری برای تمامی بیماران در محدوده نرمال گزارش گردید. همچنین هیچگونه تفاوت معنادار آماری بین مقادیر اندکس FRC در پلاتیسموگرافی و اندکس FEV1/FVC در اسپیرومتری بیماران با مقادیر نرمال قابل انتظار رویئت نشد (P>0.05). بعلاوه در تست پیاده روی در 6 دقیقه، تمامی بیماران حداقل میزان مسافت مورد انتظار را در زمان مذکور طی کردند اما از لحاظ آماری کاهش قابل توجهی در مقدار پالس اکسیمتری اشباع اکسیژن خون شریانی بعد از تست نسبت به قبل آن مشاهده شد (P=0.01145).نتیجه و بحث: با توجه به نتایج این مطالعه که بیانگر تفاوت آماری معنا دار بین اندکس های عملکرد ریوی و فعالیت فیزیکی این بیماران با مقادیر نرمال و استاندارد میباشد، میتوان وجود یک الگوی محدودکننده (Restrictive) را در تست های عملکردی ریوی آنها علی رغم ترمیم فلج دیافراگم به وسیله عمل جراحی پلیکاسیون تایید کرد. اما برای بررسی آماری دقیق تر و تفسیر هرچه قوی تر نتایج بهتر است مطالعات بیشتر که شامل جمعیت آماری بزرگتر بیماران و حتی مراکز بیمارستانی می باشد، طراحی و اجرا گردد.

قلب

Heart

-- جراحی

-- Surgery

a12

a12

بیماری قلبی مادرزادی

فلج دیافراگم

پلیکاسیون

اسپیرومتری

پلاتیسموگرافی

، پدیدآور

وجگانی، یوسف

، استاد راهنما

، استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

، استاد مشاور

آقایی مقدم، احسان

شیرزادی، روح اله

میرلوحی، حسین

میرزا آقایان، محمدرضا

گرجی، مجتبی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20221217

۲۴۶۳۶

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y