بررسی کارآمدی دو روش MACS و PICSIDISH برای جداسازی اسپرم در نمونههای مایع منی در مردان نابارور با علت ناشناخته
[پایان نامه]
علیرضا احمدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۸۷ص
دکتری تخصصی(PhD)
بیولوژی تولید مثل
۱۴۰۱/۰۸/۰۲
مقدمه: ناباروری با علت ناشناخته با اختلال در کروماتین اسپرم همراه است. روشهای جداسازی اسپرم، برای جدا کردن اسپرمهایی با شکست DNA پایین به کار میرود. هدف این مطالعه مقایسه دو روش جداسازی اسپرم MACS و PICSI در روشهای کمک باروری است.مواد و روشها: نمونه¬های مایع منی جمع آوری شد و از میان 55 مورد مایع منی که آنالیز طبیعی داشتند، 20 مورد انتخاب شدند. اساس این انتخاب تست SCD بود. مواردی¬که SCD بالاتر از 20 داشتند برای مطالعه انتخاب شدند. آماده سازی روی نمونه¬های مایع منی به روش Swim Up انجام شد. (n= 20) Swim Up. از نمونه¬های Swim Up برای استفاده جهت گروه (n=20) PICSI و (n=20) MACS استفاده شد. به دلیل وجود گروه PICSI که اسپرم¬ها با بهترین تحرک جدا سازی شدند، دو گروه دیگر تعریف شد. این گروه¬ها بر اساس جدا سازی اسپرم متحرک از گروه Swim Up و MACS، Swim Up Selection (n=20) ، MACS Selection (n=20) نام دارند. از دو گروه MACS و Swim Up که اسپرم متحرک داشتند جهت تعیین مرفولوژی دقیق یا MSOME استفاده شد. از تمام گروه¬ها تست SCD جهت ارزیابی DNA به اسپرم به عمل آمد.آنالیز آماری: ارزیابی آماری با Graphpad prism (جزئی از آنالیز آماری نرم افزار SPSS) با Pvalue کمتر از 05/0 بعنوان شاخص ارزیابی انجام گرفت.نتایج: میزان شکست DNA یا DFI در گروه MACS و PICS در مقایسه با گروه swim up کاهش داشت و میزان این کاهش یا reduction rate بطور مشخص در گروه MACS ( 02/13±2/58) نسبت به PICSI (52/15±57/36) بارز تر بود . همچنین نتایج ما در این مطالعه نشان داد که MACS باعث کاهش motility اسپرم میشود بدون اینکه تغییری در مرفولوژی دقیق اسپرم ایجاد کند.نتیجه گیری: MACS در مقایسه با PICSI قادر بود تا به میزان بیشتری کاهش در SDF ایجاد کند. بطور کلی هیچ یک از روشهای جداسازی اسپرم بطور کامل قادر نیستند تا شکست DNA را در نمونه های اسپرم از بین ببرد. با این حال این کاهش، وابسته به DFI سوسپانسیون اسپرم به کار رفته می باشد و هر چه DFI سوسپانسیون اسپرم بالاتر باشد منفعت کمتری از MACS حاصل می گردد.