تعیین پایایی و روایی تست Thyromental Height در مقایسه با سایر تستهای پیشگویی کننده لارنگوسکوپی مشکل در بیماران تحت جراحی مامایی و ژنیکولوژیک در بیمارستانهای محب یاس و آرش در سال ۱۳۹۹
[پایان نامه]
بابک معیر
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۶۷ص
دکتری تخصصی
بیهوشی و مراقبت های ویژه
۱۴۰۱/۰۸/۰۴
مقدمه: مدیریت راه هوایی فوقانی در خانم های باردار به دلیل ادم صورت و راه هوایی فوقانی یک چالش بزرگ در زمان اینداکشن بیهوشی محسوب میشود. ادم بافت زیرجلدی در ناحیه صورت وگردن ماسک ونتیلاسیون را تاحدودی مشکل نموده و همینطور احتمال اینتوباسیون مشکل را هم ممکن است افزایش دهد. بنابراین یک مطالعه ای نیاز است که حساسیت معاینات مختلف ارزیابی راه هوایی از نظر پیشگویی اینتوباسیون مشکل را در این افراد مورد ارزیابی قرار دهد. مواد و روش ها: بعد از تایید کمیته اخلاق و رضایت بیماران خانم کاندید اعمال جراحی سزارین و ژنیکولوژیک تحت بیهوشی عمومی در مرکز بیماری های زنان، بیمارستان آرش و محب یاس وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران مطالعه حاضر انجام گردید. کلیه بیماران قبل از اقدام به اینداکشن بیهوشی تحت معاینات راه هوایی فوقانی قرار گرفتند و تستهای : مقدار باز شدن دهان ،اکستانسیون گردن،ارتفاع تیرومنتال , فاصله تیرومنتال،ULBT فاصله تیرو یید و استرنوم ،مالام پاتی اسکور انجام گردید و بعد از اینداکشن بیهوشی به هنگام اینتوباسیون ارتباط این تستها با مقادیر کرمک لیهان از نظر اینتوباسیون مشکل مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: تعداد 156 بیمار خانم با متوسط سن 34.88 ± 9.27 وارد مطالعه شدند. انسدانس لارنگوسکوپی مشکل (کورمک III ) در حد 10 درصد بود. تست ارتفاع تیرومنتال کمتر از 51.5 میلیمتر با حسا سیت 75 درصد و ویژگی 96 درصد و تست فاصله تیرومنتال 59 میلیمتر با حسا سیت 68 درصد و ویژگی 61 درصد پیشگویی کننده راه هوایی مشکل در بیماران بود. باز شدن دهان حد 47 میلی متر کمترین ویژگی (34 درصد )را در پیش بینی راه هوایی مشکل در این بیماران داشت.نتیجه گیری: در خانم های باردار و بیماران خانم کاندید جراحی های ژنیکولوژیک، ارتفاع تیرومنتال کمتر از 51.5 میلیمتر می تواند با حساسیت حدود 75 درصد و ویژگی 96% پیشگویی کننده اینتوباسیون مشکل باشد . بکارگیری چند تست بهمراه هم میتواند در یافتن موارد اینتوباسیون مشکل کمک کننده باشد.