بررسی عفونت اپشتاین بار بر روی نمونه های بلوک پارافینه بیماران مبتلا به لنفوم اربیت مراجعه کننده به بیمارستان فارابی تهران از سال 1395 تا 1400 به روش ایمونوهیستوشیمی
[پایان نامه]
سلاله هدایتی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۲ص.
دکتری تخصصی
آسیب شناسی
۱۴۰۱/۰۷/۲۶
۱۸
مقدمه:لنفومها یکی از شایعترین تومورهای ضمائم چشمی هستند. نقش ویروس اپشتاین بار (EBV) به عنوان یک عامل اتیولوژیک در ایجاد لنفوم غیرهوچکین با توجه به شناسایی پروتئین غشایی این ویروس در این تومورها مطرح شده است. وجود ویروس EBVدر نمونههای توموری به وسیلهی رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمی پروتئین نهفتگی غشایی -1 (LMP-1) قابل شناسایی است. لذا مطالعهی حاضر با هدف بررسی عفونت EBVدر مبتلایان به لنفوم چشمی مراجعهکننده به بیمارستان فارابی تهران طی سالهای 1395 تا 1400 انجام شد.روش کار:در این مطالعهی مقطعی گذشتهنگر، بلوک های پارافینه 40بیمار مبتلا به لنفوم ضمائم چشمی که طی سالهای 1395 تا 1400 در بیمارستان فارابی تهران پذیرش شده بودند مورد رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتیبادی EBV-LMP1 قرار گرفتند. رنگآمیزی غشایی و سیتوپلاسمی درسلولهای توموری به عنوان رنگآمیزی مثبت در نظر گرفته شد. همچنین اطلاعات مربوط به سن و جنس بیماران و زیرگروه هیستولوژیک تومورها از پروندهی بیماران استخراج شد. نتایج: متوسط سن بیماران مورد بررسی در این مطالعه 82/15±1/61 سال بود و 65% بیماران مرد بودند. بیان EBV-LMP1در 10 نمونه (25%) مشاهده شد. فراوانی بیان این مارکر در لنفوم مارژینال زون اکسترانودال، لنفوم سلول B بزرگ منتشر و لنفوم لنفوسیتیک کوچک به ترتیب 8/23%، 3/33% و 3/33% بود. هیچیک از موارد لنفوم سلول منتل و لنفوم سلول Τبیان EBV-LMP1 را نشان ندادند. فراوانی ویروس EBVدر بیماران بالای 50 سال به طور معنیداری بیشتر از بیماران زیر 50 سال بود (P=0.045). ارتباطی بین فراوانی ویروس EBVبا جنسیت بیماران و زیرگروه هیستولوژیک تومور وجود نداشت.نتیجهگیری:ویروس EBVدر یک چهارم موارد لنفومهای ضمائم چشمی قابل شناسایی است و فراوانی آن در لنفوم سلول Βبزرگ منتشر و لنفوم لنفوسیتیک کوچک و همچنین در بیماران بالای 50 سال بیشتر میباشد. لذا انجام مطالعات بیشتری برای ارزیابی نقش ویروس EBVدر بیماریزایی لنفومهای ضمائم چشمی ضروری میباشد.