فالواپ بیماران مبتلا به آترزی مجاری صفراوی پس از عمل جراحی کازایی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1389 لغایت 1399
[پایان نامه]
حورا غلامی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۹ص.
دکتری پزشکی عمومی
آترزی مجاری صفراوی و درنتیجه ی آن کلستاز درمان نشده، منجر به هيپربيليروبينماي كونژوگه پيشرونده، سيروز و نارسايي كبدي ميشود که در صورت عدم درمان، طی 2 سال ( با میانگین بقای 8 ماه ) منجر به مرگ میشود. تشخیص زودهنگام بسیار حیاتی است. بنابراین مداخله جراحی که به عنوانKasai Portoenterostomy (KPE) شناخته میشود، بسیار اهمیت دارد. این جراحی میتواند از وخیم شدن بیماری کبد جلوگیری کند و در صورت انجام در 2-3 ماه اول زندگی، نیاز به پیوند کبد را به تأخیر بیندازد.اهداف: تعیین فالوآپ بیماران مبتلا به آترزی مجاری صفراوی پس از عمل جراحی کازایی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1389 لغایت 1399.روش اجرا: این مطالعه به صورت گذشته نگر و بررسی بیماران بوسیله پروندهخوانی و پرسشنامه بر روی 93 نمونه تصادفی از بیمارانی که با تشخیص بیماری آترزی مجاری صفراوی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1389 لغایت 1399 تحت جراحی کازایی قرار گرفته اند با دامنهاطمینان 95% و بررسیعوامل خطر احتمالی با در نظرگرفتن سطح خطا 5% انجام شده است. نتایج: در این مطالعه فراوانی افراد زنده، 58.1% و فراوانی افرادی که در قید حیات نیستند، 41.9% بوده است. 42 نفر از بیماران ( 45.1%) با کبدNATIVE خود در قید حیات هستند. از میان 54 نفر زنده ، 12 نفر (22.2% ) به پیوند کبد نیاز پیدا کرده و تحت پیوند کبد قرار گرفتهاند. بین سن، میزان AST ، ALT، TB، DB، GGT، شاخص APRI، هپاتومگالی و درجه سیروز کبد با نتیجه جراحی کازایی ارتباط معنادار (p value < 0.05) مشاهده گردید. نتیجه گیری: اگرچه پیش آگهی بیماری آترزی مجاری صفراوی به ویژه در اثر پیوند کبد در سال های اخیر بهبود یافته است، پورتوآنتروستومی کبدی (جراحی کازایی)، هنوز خط اول درمان جراحی محسوب میشود . بقای نوزادان مبتلا به آترزی صفراوی به طور قابل توجهی در دو دهه گذشته به دلیل اصلاح روش هپاتوپورتوآنتروستومی Kasai که با پیشرفت در پیوند کبد تکمیل شده، بهبود یافته است. همچنین شناسایی فاکتورهای پیشبینی کننده از جمله سن و درجه سیروز کبد برای شناسایی بیماران با پیش آگهی ضعیف مهم است.