بررسی نقش میزان مارژین دیستال distal resection margin بر روی عود موضعی و تاثیر آن بر روی پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان رکتوم مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی(ره) در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸
[پایان نامه]
امیرسینا شریفی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۷۳ص
دکتری تخصصی
جراحی عمومی
۱۴۰۱/۰۸/۲۳
مقدمه: دستیابی به مارژین دیستال بدون تومور در جراحی کنسر رکتوم یکی از مهمترین چالش های پیش روی جراحانکولورکتال است. در طول سالیان مارژین ایمن از نظر اونکولوژیک متفاوت بوده است. اما امروزه با پیشرفت تکنیک هایکمورادیوتراپی پیش از عمل ممکن است بتوان مارژین کمتری را به عنوان حاشیه ایمن در نظر گرفت و در عین حال امکانانجام جراحی حفظ اسفنکتر را فراهم نمود.مواد و روش ها: در این مطالعه 264بیمار که در فاصله سال های 1390تا 98پس از کمورادیوتراپی استاندارد و اطمیناناز عدم وجود متاستاز تحت جراحی کنسر رکتوم قرار گرفتند، بررسی قرار داده است.نتایج: در این مطالعه 145مرد ( )%55و 119زن ( )%45حضور داشتند. میانگین کلی سن بیماران 55.4 ± 13.5سال ودامنه سنی 76-26بود. شایع ترین شکایت اولیه به ترتیب خون ریزی در 171بیمار ( ،)%65درد در 52بیمار (،)%20تغییر در الگوی اجابت مزاج در 27بیمار ( )%10و در 14بیمار ( )%5به صورت علائم انسدادی گزارش شد. از این بین 92() %35بیمار دارای توده در فاصله 0تا 6سانتی از آنال ورج، )%65(172نفر دارای توده در حد فاصل 6تا 12سانتی متریاز آنال ورج قرار داشتند. 84بیمار ( )%32در مرحله ی IIو 180بیمار ( )%68در مرحله ی IIIقرار داشتند. در بررسیپاتولوژی پس از عمل جراحی، تمامی بیماران دارای مارژین دیستال منفی بودند. در 34بیمار ( )%13مارژین دیستالکمتر از یک سانتی متر و در 230بیمار ( )%87بالای یک سانتی متر بود. مقایسه بین دو گروه از نظر مارژین دیستالتفاوتی در سن، جنس، ویژگی ها و مرحله ی تومور تفاوتی وجود نداشت. اما بیمارانی که دارای مارژین دیستال کمتر ازیک سانتی متر بودند به طرز معناداری دارای میانگین فاصله تا مقعد کمتری بودند ( 4 ± 1سانتی متر در برابر 9±2سانتیمتر، .)p value:0.03میانگین مدت زمان پیگیری بیماران 24 ±3ماه و دامنه ی آن 50-6ماه بود. در این مدت زماندر کل مطالعه 56بیمار( )%21دچار عود موضعی تومور شدند که از این تعداد 50مورد ( )%22در گروه با مارژین دیستالبالای یک سانتی متر و 8مورد ( )%23در گروه با مارژین دیستال زیر یک سانتی متر بود. این تفاوت از نظر آماری معنادارنبود ( )p value:0.7بقای کلی دو ساله در گروه مارژین دیستال بالای یک سانتی متر %96و در گروه با مارژین دیستالزیر یک سانتی متر %95بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت(.)p value: 0.4در بررسی آنالیز آماری رگرسیون چند متغیری، بیمارانی که عمق درگیری ( )Tتوموری بیشتر ( :OR: 2.2, 95% CIOR: 5.1, 95% CI: 3.97-11.15, p ( )N( ) و نیز در گیری مرحله بالاتر غدد لنفاوی1.9-7.43, p value: 0.02)کمتر داشتند در ریسک بالاترOR: 2.1, 95% CI: 1.11-4.16, p value: 0.02( ) و درجه تمایزvalue: 0.008عود موضعی بودند ولی این عوامل بین دو گروه با مارژین دیستال بالا و پایین تر از یک سانتی متر تفاوتی نداشت.نتیجه گیری: کمورادیوتراپی پیش از عمل جراحی باعث کاهش گسترش دیستال تومور و نیز متاستاز به لنف نود ها میگردد. تکنیک جراحی با پلن TMEو حفظ اسفنکتر و مارژین دیستال کمتر از 1سانتی متر در مورد کنسر رکتوم واقعشدده در 2/3تحتانی رکتوم از نظر اونکولوژیک بی خطر و با نتایج قابل قبولی از نظر بقای بدون عود موضدعی و بقای کلیهمراه است.