مقایسه بقای 30 روزه بیماران مبتلا به Covid-19 با و بدون تراکئوستومی تحت تهویه مکانیکی، بستری در بخش مراقبت های ویژه مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) در سال 1399
[پایان نامه]
یگانه عابدی پور
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۷۰ص
دکتری تخصصی
بیهوشی و مراقبت های ویژه
۱۴۰۱/۰۸/۰۹
زمینه و هدف: تعیین اینکه چه زمانی بیماران در روش های غیرتهاجمی شکست می خورند و نیاز به انتوباسیون دارند، مستلزم قضاوت بالینی است. عملکرد بالینی در هر فرد متفاوت است و تصمیم باید فردی باشد. تعیین و مقایسه بقای30 روزه بیماران مبتلا به Covid-19 تحت تهویه مکانیکی تهاجمی با و بدون تراکئوستومی ، بستری در بخش های مراقبت ویژه مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) در سال 1399 بود.روش اجرا: این پژوهش از نوع همگروهی گذشته نگر بود. نمونه گیری بیماران به صورت سرشماری بود. کلیه بیمارانی که در سال 1399 در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده بودند و تحت تراکئوستومی چه به صورت Early و چه بصورت Late قرار گرفتند و نیز بیماران مشابه بدون تراکئوستومی وارد مطالعه شدند.یافته ها: در این پژوهش 160 پرونده و نهایتا، در این مطالعه مجموعا 135 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه بودند (75 نفر در گروه لوله گذاری شده،60 نفر در گروه تراکئوستومی) و به مطالعه وارد شدند. هیچ یک از بیماران از روند مطالعه حذف نشد. از مجموع بیماران 52.6 % مرد و 47.4% زن بودند. میانگین سنی جمعیت 53.58 ± 12.40 بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد تراکئوستومی باعث بهبود بقای بیماران مبتلا به کووید بستری در بخش مراقبت های ویژه می شود. نمره آپاچی کمتر از 11، میانگین نمره سوفا 4 روز اول بستری کمتر از 6، درصد درگیری ریوی کمتر از 70 درصد و جنسیت مونث با پیش آگهی بهتر بقا بیماران تحت تراکئوستومی همراه بود. با این حال تفاوت معناداری بین زمان تراکئوستومی (زود هنگام/دیرهنگام) و بقای 30 روزه بیماران یافت نشد.