بررسی ارتباط بین تاخیر الکترومکانیکال دهلیز چپ با میزان بروز فیبریلاسیون دهلیزی، پس از جراحی بای پس عروق کرونر در بیماران بستری در بیمارستان شریعتی و مرکز قلب تهران
[پایان نامه]
امیرحسن شفاعت پور
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۵۹ص
دکتری تخصصی
بیماری های قلب و عروق
۱۴۰۱/۰۸/۱۱
مقدمه: فیبریلاسیون دهلیزی یک ریتم غیر طبیعی است که با ایجاد ایمپالس های الکتریکی سریع و ناهماهنگ در دهلیزها مشخص میشود. بدلیل اینکه فیبریلاسیون دهلیزی یکی از علل مهم قلبی موربیدیتی و مورتالیتی است و با توجه به اینکه بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیکی شیوع آن در دنیا رو به افزایش است، به یک موضوع مهم و جدی در زمینه سلامت مطرح شده است. علاوه بر این، بروز این آریتمی پس از عمل جراحی قلب شایع بوده و میتواند سبب پیامدهای نامطلوب از قبیل طولانی شدن دوره بستری و افزایش مرگ و میر بیماران شود. بنابراین، تعیین خطر بروز AF پس از عمل جراحی با روش های مختلف و اتخاذ تصمیماتی جهت کاهش بروز آن، می تواند در کاهش پیامدهای نامطلوب کمک کننده باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین تاخیر الکترومکانیکال دهلیز چپ با میزان بروز فیبریلاسیون دهلیزی، پس از جراحی بای پس عروق کرونر در بیماران بستری در بیمارستان شریعتی و مرکز قلب تهران بوده است.روش کار: پژوهش حاضر يک مطالعه از نوع مقطعي بود که در بیمارستان شريعتي و مرکز قلب تهران انجام گردید. بیماران کاندید جراحی بای پس عروق کرونر، یک روز قبل از انجام عمل جراحی، تحت اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک قرار گرفته و همزمان لید دو الکتروکاردیوگرام در این بیماران ثبت گردید. فاصله بین موج P و نقطه پیک موج ′A در قسمت لترال و سپتال آنولوس میترال اندازه گیری شد و تفاوت زمانی این دو قسمت به عنوان تاخیر الکترومکانیکال دهلیز چپ (Left Intra-Atrial Electromechanical Delay) در نظر گرفته شد. پس از انجام جراحی، ارتباط بین این پارامتر با میزان بروز AF تعیین گردید.نتايج: در بیماران مبتلا به AF پس از عمل جراحی عروق کرونر در مقایسه با افراد بدون آریتمی، افزایش معناداری در شاخص زمان هدایت دهلیزی و همچنین شاخص تاخیر الکترومکانیکال دهلیز چپ مشاهده گردید، در حالیکه پارامترهای دیگر اکوکاردیوگرافی تغییر معناداری بین 2 گروه نشان ندادند. همچنین رابطه معناداری بین این پارامترها با میزان بروز AF پس از عمل جراحی مشاهده نگردید. نتیجه گیري: ارزیابی شاخص های زمان هدایت دهلیزی و تاخیر الکترومکانیکال دهلیز چپ و تغییرات آنها می تواند پیش آگهی برای تشخیص بروز آریتمی در بیماران کاندید عمل جراحی عروق کرونر داشته باشد.