مقایسه نسبت کلسیم به سیترات ادرار بین سنگ های ادراری راجعه و اولین اپیزود سنگ در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان مرکزطبی کودکان طی سال های 1399 الی 1400
[پایان نامه]
شرمین جهانگیری نژاد
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۶۰ص
دکتری تخصصی
بیماری های کودکان
۱۴۰۱/۰۷/۲۶
مقدمه و هدف: بیماری سنگ کلیه در کودکان می تواند عواقب طولانی مدت قابل توجهی از جمله سنگ های راجعه و همچنین پیشرفت به سمت اختلال عملکرد کلیه را به همراه داشته باشد. دلایل مختلفی از جمله هایپرکلسیوری و هایپوسیتراتوری منجر به سنگ کلیه می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا با بررسی نسبت کلسیم به سیترات بتوانیم کودکانی که در معرض تشکیل سنگ های راجعه هستند را شناسایی کرده و با درمان و شناسایی به موقع از اقدامات درمانی تهاجمی و دارویی و وقوع سنگ های راجعه پیشگیری کنیم.مواد و روش ها : اين مطالعه بر روی کودکان مبتلا به سنگ ادراری راجعه و اولین اپیزود سنگ که از سال 1399 تا 1400 به بخش و درمانگاه نفرولوژی بیمارستان مرکز طبی کودکان مراجعه کرده اند، اجرا شده است. 85 بیمار وارد شده به مطالعه، پس از اعمال معیارهای خروج، به دو گروه اپیزود اول سنگ ادراری (43 نفر) و سنگ ادراری راجعه (42 نفر) تقسیم شدند. پس از ثبت مشخصات دموگرافیک، یافته های بالینی و آزمایشگاهی بیماران، سطح کلسیم و سیترات و کراتینین بیماران به وسیله نمونه ادرار غیر ناشتا سنجیده شد و بر اساس اهداف مورد نظر مورد آنالیز توصیفی و تحلیلی قرار گرفت.یافته ها: نسبت کلسیم به سیترات در گروه اپیزود راجعه سنگ (0.4 ± 0.51) تقریبا دو برابر گروه اپیزود اول سنگ (0.17 ± 0.23) بوده و اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود. در بررسی نسبت کلسیم به کراتینین، علیرغم توزیع متفاوت این دو متغیر در دو گروه، میانگین آن مشابه بوده و اختلاف آماری معنی داری گزارش نشده است. میانگین نسبت سیترات به کراتینین نیز در گروه اپیزود اول سنگ، تقریبا دو برابر گروه اپیزود راجعه بدست آمد.نتیجه گیری: نسبت کلسیم به سیترات می تواند به عنوان یک شاخص مناسب جهت شناسایی کودکانی که در معرض تشکیل سنگ های راجعه هستند، مورد استفاده قرار گیرد.