بررسی اثر تجویز CORM-2 بر میزان پروتئین هم اکسیژناز ۱، وضعیت استرس اکسیداتیو و تغییرات ساختاری تخمدان در مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک در موش صحرایی
[پایان نامه]
بهاره اسدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۸۵ص
کارشناسی ارشد
فیزیولوژی
۱۴۰۱/۰۵/۲۴
مقدمه: سندرم تخمدان پلی¬کیستیک (PCOS) یک اختلال بسیار رایج اندوکرینی، متابولیکی و هتروژن است که در میان 5 تا 10 درصد زنانی که در سنین باروری هستند شیوع دارد. جنبه¬های بالینی PCOS شامل: هایپر¬آندروژنیسم، اولیگو¬منوره یا آمنوره و مورفولوژی تخمدان پلی¬کیستیک است که در نهایت منجر به عدم تخمک¬گذاری مزمن و ناباروری می¬شود. تا¬کنون کارایی کامل هیچ-کدام از روش¬های موجود (جراحی، حمایتی، داروهای کنتراسپتیو و روش لقاح آزمایشگاهی IVF) به اثبات نرسیده است. امروزه نقش مونواکسید کربن (CO) و آنزیم¬های تولید¬کننده آن (HO-1 و HO-2) در سیستم تولید مثل به اثبات رسیده است. همچنین ثابت شده است نقص سیستم HO/CO سبب ایجاد نارسایی در سیستم تولید¬مثل می¬شود. بهمنظور بهبود فیزیولوژیک نقص سیستم HO/CO و کمک به درمان این بیماری، در این مطالعه اثرات CO که از طریق مولکول آزادکننده مونواکسیدکربن (CORM-2) القا می¬شود بر وضعیت استرس اکسیداتیو، فاکتورهای عملکردی و ساختاری تخمدان و میزان پروتئین هم اکسیژناز1 در مدل PCOS موش¬های صحرایی ماده مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش¬ها: در این مطالعه 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن 180 تا 200 گرم وارد مطالعه شدند. حیوانات به طور تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند: 1-گروه کنترل، 2-گروه CORM-2، 3-گروه PCOS، 4-گروه PCOS+CORM-2. تغییرات وزن و حجم تخمدان، تغییرات بافتی تخمدان، سطوح MDA و SOD بافت تخمدان و فعالیت آنزیم هم اکسیژناز-1 در بافت تخمدان با استفاده از تکنیک وسترن بلات اندازهگیری و بین گروهها مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.یافته¬ها: تشكيل جسم زرد در تخمدان كه در گروه PCOS به طور معني داري كاهش يافته بود، پس از افزودن CORM-2 در گروه PCOS+ CORM-2 به طور معني داري بهبود يافت (P‹0.05). در گروه PCOS نسبتHO/βactin به عنوان آنزیم تولید کننده CO در بدن نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p‹0.01) اما پس از تجویز CORM به موشهای بیمار، این مقدار به طور قابل توجهی افزایش یافت (p‹0.001). سطح MDA و SOD در گروه PCOS به ترتیب بیشتر و کمتر از سایرین بود و پس از تجویز CORM با اختلاف معنیداری کاهش و افزایش یافت (p‹0.001). القای مدل تخمدان پلی¬کیستیک و تزریق CORM-2 سبب ایجاد تغییر معنادار در فاکتورهای وزن و حجم تخمدان نسبت به گروه کنترل نشد. لازم به ذکر است که، سیکل استروس موش¬ها پس از القای مدل PCOS در یک فاز از سیکل ثابت ماند که دلیل بر القای مدل می¬باشد.نتیجه¬گیری:تجویز CORM-2 به موش های PCOS که از عدم تعادل اکسیداتیو در بدن رنج می برند، می تواند بر بیان پروتئین HO-1، وضعیت استرس اکسیداتیو و تغییرات ساختاری تخمدان موثر باشد. CORM به عنوان یک آنتی¬اکسیدان، MDA را کاهش می دهد و فعالیت SOD را افزایش می دهد تا علاوه بر کاهش احتمال تخریب سلول، محافظت سلول در برابر استرس اکسیداتیو را بهبود بخشد. اگرچه این مدل حیوانی PCOS بود، اما با توجه به تشابه فرآیندهای بدن دریچه جدیدی برای کمک به درمان زنان PCOS و بهبود کیفیت زندگی آن¬ها خواهد بود.