بررسی ارتباط بین تعارضات شغلی خانوادگی و ایجاد افکار و اقدام به خودکشی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران
[پایان نامه]
مریم مهرعلیان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۷۰ص
دکتری تخصصی
طب کار
۱۴۰۱/۰۷/۱۸
مقدمه: خودکشی یک مسئله مهم بهداشت عمومی در سراسر جهان است منجر به مرگ بیش از یک میلیون نفردر سال میشود. از آنجایی که اقدام به خودکشی قبلی به عنوان بهترین پیش بینی کننده خودکشی در آینده در نظر گرفته میشود، شناسایی عوامل منجر به خودکشی برای طراحی راهبردهای پیشگیری از آن مفید خواهد بود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین Work Family Conflict و ایجاد افکار و اقدام به خودکشى در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است.روش کار: در این مطالعه مقطعی داده های مطالعه کوهورت به تعداد 2777 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای اصلی مورد بررسی عبارت بودند از تعارضات شغلی خانوادگی (WFC) ، افسردگی، اضطراب، استرس و افکار و اقدام به خودکشی. داده ها از طریق پرسشنامه یا چک لیست مربوطه جمع آوری و پس از ورود به SPSS تحت آنالیز با آزمون های آماری و در نهایت رگرشن لجستک قرار گرفت.نتایج: 2777 نفر با میانگین سنی 41.7 سال وارد مطالعه حاضر شدند. در بین تمام شرکت کنندگان، 8.9 درصد افکار جدی خودکشی در طول زندگی و 3.3 درصد اقدام به خودکشی گزارش شده است. میانگین متغیر تعارضات کار و خانواده (WFC)54.34 گزارش شد که با متغیرهای افکار جدی خودکشی و اقدام به خودکشی ارتباط معنا داری داشت. در آنالیز رگرسیون، پس از تعدیل برای سن، افسردگی و اضطراب، WFC ارتباط معناداری با خستگی از زندگی و تفکر به مرگ نشان داد، اما با افکار جدی خودکشی مرتبط نبود.نتیجه¬گیری: تعارضات کار و خانواده می تواند منجر به افکار و احتمالا اقدام به خودکشی بعدی در افراد یا حداقل تظاهر به انجام آن شود. بنابراین طراحی راهکارهایی برای کاهش تعارضات کار و خانواده و پیشگیری از خودکشی برای این گروه از اهمیت بالایی برخوردار است.